Turken eten soep ’s morgens, overdag en ’s avonds en in elk seizoen van het jaar en gelukkig zijn er soeprestaurants die 24 uur per dag en 7 dagen per week open zijn in zowat elke stad in het land.
De Turken hebben een bijzondere voorliefde voor soepen en er is een select aantal dat vrij uniek is en deel uitmaakt van een constant repertoire in elke gaarkeuken, die hoeksteen eetgelegenheden zijn voor Turken op alle uren van de dag.
Hoewel de Turkse keuken een breed scala aan soepvariaties kent, variërend van koude op yoghurt gebaseerde garbanzo soepen in de zomer tot tarhana, linzen, kippensoep en een verscheidenheid aan gestoofde orgaanvlees soepen, zijn er ruwweg een half dozijn standvastige soepen die bijna 24 uur per dag verkrijgbaar zijn in de alomtegenwoordige “Çorbacı” restaurants.
Wat u aan tafel krijgt
Çorbacı restaurants zijn eenvoudig maar comfortabel en hebben meestal ruime zitplaatsen met brede tafels versierd met de verplichte kruiden van rode pepervlokken.
Er zijn mandjes met versgebakken en gesneden wit brood, en in de meeste gevallen worden er flessen water naar de tafel gebracht als een onmiddellijk beschikbare optie.
Çorbacı restaurants zijn vrijwel uitsluitend alcoholvrij, maar ze hebben een breed scala aan dranken beschikbaar, waaronder de yoghurtdrank Ayran en şalgam, dat is gefermenteerd raap sap.
De bediening is snel en vlot en de meeste Turken hebben niet eens een menukaart nodig, want iedereen heeft zo zijn eigen favoriete smaak-begeerte, waaraan deze soepverkopers tegemoet komen.
Wat voor soepen worden er geserveerd…
Het zal je verbazen dat van alle soepen, van orgaanvlees tot kippensoep, de linzensoep het populairst is en dat er soms zelfs twee verschillende soorten zijn.
“Mercimek Çorbası” is een klassieke eenvoudige soep van linzen met een romige smaak, geserveerd met een klodder sissende boter.
“Ezogelin” daarentegen is een linzensoep bereid met tomaten, uien, rijst en Turkse kruiden. Beide soepen zijn volledig vegetarisch en in de meeste gevallen zelfs veganistisch; soms wordt er echter boter in verwerkt.
“Tavuk Suyu” is Turks voor kippensoep en wordt puur en simpel opgediend als bouillon, maar soms kan er vermicelli in de basis zitten, wat “Tel Şehriye” is in het Turks en natuurlijk wordt de soep ook versierd met een drupje sissende boter en chilivlokken.
“Kelle Paça” is de meest indrukwekkende, terwijl “Ayak Paça” misschien wat afschrikwekkender is. Kelle Paça is een stoofpot van schapen- of geitenkoppen, terwijl Ayak Paça een stoofpot is van schapen- of geitenpoten, die in het Engels “Trotter soup” zou kunnen worden genoemd.
In beide gevallen zijn deze soepen beladen met geraspt vlees en soms kikkererwten als onderdeel van de basis. Deze meer stoofpotachtige soepen kunnen worden bereid met een dunnere bouillon op basis van tomaten en uien of met een “Terbiye”, een Avgolemon-saus op basis van eieren en citroenen die wordt gebruikt om de vleesbouillon te verdikken, waardoor een romigere consistentie ontstaat.
Bij beide soorten soep wordt een kom knoflooksap, gemaakt van gehakte knoflook, citroen, azijn en olie, aan tafel gebracht en met een lepel aan de soep toegevoegd als smaakmaker.
Işkembe is Turkije’s geliefde variant van penssoep en wordt verrassend romig opgediend door de toevoeging van eigeel en citroen als verdikkingssaus.
“Tuzlama” is een andere Turkse variatie op penssoep, maar in dit geval worden grotere stukken van de darm in de soep geserveerd.
‘Damar’, wat ‘ader’ betekent in het Nederlands, is een andere Turkse variatie op penssoep, maar in dit geval wordt het aderige deel van de pens gebruikt, waardoor het een van de meest gewaardeerde orgaanvlees soepen is die er zijn.
Andere gezonde lekkernijen voor laat op de avond
Hoewel soep altijd centraal staat, kun je in soeprestaurants in Turkije ook kiezen voor een bord traditionele bonen met tomatenstamppot, “Kuru Fasulye” of kikkererwtenvariaties, eenvoudig “Nohut” genoemd.
Deze twee klassieke Turkse comfortgerechten worden meestal geserveerd met boterwitte rijst.
Bron: Sabah
