Op een zaterdag in november voltrok een trouwambtenaar in het gemeentehuis in de wijk Galata het ene na het andere huwelijk.
De bruidsparen droegen mondkapjes, die ze alleen afdeden om elkaar na het ja-woord een kus te geven. Daarna vormden de eveneens gemaskerde gasten een rij om hen proficiat te wensen.
Zoenen en knuffels waren uit den boze. En veel tijd om te kletsen was er niet. Na een uur stond het volgende bruidspaar, omringd door familie, al te wachten.
Zo worden huwelijken voltrokken in Turkije sinds Ankara twee maanden geleden besloot om bruiloften, verlovingsfeesten en besnijdenissen opnieuw te verbieden.
Dit brengt veel bruidsparen in de problemen. Want veel Turken wonen nog bij hun ouders voordat ze trouwen. Ze gaan pas samenwonen na het feest, want dat is het moment dat iedereen weet dat ze getrouwd zijn. Een bruiloftsfeest is dus het begin van een nieuw leven, waarna je uit huis gaat.
Er zijn jaarlijks zo’n 600.000 huwelijksfeesten, waarvan tweederde is uitgesteld. “Maar de contracten voor het feest worden maanden van te voren al getekend”, zegt Emek Kirbiyik, directeur van dugun.com, de grootste huwelijksplanningswebsite van het land.
“Dit leidt tot geldproblemen, want stellen geven vaak meer uit dan ze hebben. Gemiddeld geeft een paar 500.000 lira (ruim 50.000 euro) uit en hetzelfde bedrag aan meubels, witgoed en andere spullen voor het huis – meer dan een jaarsalaris. Met de cadeaus van de bruiloftsgasten, vaak goud, kunnen ze hun schulden afbetalen.”
In de zomermaanden had Ankara de maatregelen versoepeld na druk vanuit de huwelijkssector, waar volgens Kirbiyik jaarlijks zo’n 60 miljard lira in omgaat en een miljoen mensen werken.
Maar er golden wel beperkingen. Zo was de halay, een volksdans, alleen toegestaan als participanten een stok tussen elkaar in hielden in plaats van schouder aan schouder te dansen.
