De geschiedenis is vol met verhalen over de psychoactieve eigenschappen van het goedje dat vandaag de dag nog steeds wordt geproduceerd in het Kaçkar-gebergte.
“Gekke honing” wordt nog steeds in kleine hoeveelheden geproduceerd door imkers in het Kaçkar-gebergte aan de Zwarte Zee, na de uitlopers van de Himalaya de enige plaats ter wereld waar inheemse rhododendron-struiken een krachtig neurotoxine produceren die grayanotoxine wordt genoemd.
Wanneer bijen zich met voldoende rhododendron-nectar voeden, krijgt de modderhoning die ze produceren een scherpe geur en een bittere smaak. Bij consumptie kan je er mogelijk zelfs high van worden.
Kutluata maakt traditionele korven van lindehout in zijn werkplaats boven het dorpje Yaylacılar. Een kleine lepel van het goedje is genoeg om in een licht hallucinogene of euforische toestand te geraken. Het wordt normaal gezien voor het ontbijt ingenomen als een traditionele behandeling voor hypertensie, impotentie en een aantal andere aandoeningen.
Achttiende-eeuwse Europeanen noemden het “miel fou” en kochten het van de Ottomanen. Ze mengden het met bier voor een extra kick. Te veel kan echter leiden tot een gevaarlijke daling van de bloeddruk, misselijkheid, flauwvallen, epileptische aanvallen, hartritmestoornissen en in zeldzame gevallen de dood.
In Turkije worden jaarlijks tientallen vergiftigde mensen opgenomen in het ziekenhuis.
De 27-jarige Dr. Abdullah Paksoy die drie maanden geleden verhuisde naar het Zwarte Zee-dorpje Fındıklı, zei dat hij nog nooit had gehoord van deze “gekke honing” totdat hij door zijn nieuwe collega’s werd ingelicht over de symptomen en de behandeling.
Deze bestaat meestal uit een infuus met zoutoplossing of een adrenaline-injectie. De patiënt wordt zorgvuldig in de gaten gehouden totdat de hartslag en de bloeddruk van de patiënt normaliseren. “Het is hier erg populair. Ik was verrast. Zelf heb ik het nog niet geprobeerd,” haalde hij aan.
Zelfs het oogsten van “gekke honing” kan gevaarlijk zijn. De 48-jarige Hasan Kutluata is opgegroeid op de vochtige berghellingen rond de Zwarte Zee, waar de omstandigheden perfect zijn voor het kweken van thee en de rhododendron-struiken die nodig zijn voor de productie van “gekke honing”.
