In het dorp Sav, gelegen in de provincie Isparta in het zuidwesten van Turkije, valt een bijzonder huis direct op: een felroze woning die toebehoort aan Sakine Akkul.
Sakine, die door de dorpsbewoners liefdevol Tante Sakine wordt genoemd, zegt dat haar obsessie met roze al vroeg begon. “Als ik kon, zou ik zelfs mijn zoon en dochter roze schilderen en door een roze bril naar hen kijken, omdat ik er zo dol op ben,” vertelt ze.
In haar huis is werkelijk alles roze: van het buitenhek en de muren tot aan de decoratieve items binnen. De passie voor roze begon toen Sakine nog een klein meisje was.
“Als ik een andere kleur kreeg, wilde ik het niet hebben. Mijn liefde voor roze is sindsdien bij me gebleven. Wanneer mijn vader nieuwe kleren voor de feestdagen kocht, vroeg ik hem om een roze trui. Als hij een andere kleur kocht, weigerde ik die te dragen.”
Haar obsessie met de kleur groeide na het overlijden van haar man negen jaar geleden. “Toen ik mijn huis negen jaar geleden roze schilderde, was er al wat roze aanwezig, maar niet zoveel als nu. Na de dood van mijn man werd mijn obsessie met roze sterker. Ik begon mijn huis roze te schilderen om mezelf te troosten. Het werd een manier om met mijn verdriet om te gaan.”
Sakine’s roze huis is inmiddels een bezienswaardigheid geworden, met bezoekers uit heel Turkije die naar Sav reizen om het te zien. “Laatst kwamen mensen uit Ankara alleen om het huis te zien; veel vrouwen in Ankara kennen mij. Er komen ook bezoekers uit Antalya en andere plaatsen; ze vragen me waarom ik zoveel van roze houd,” zegt ze met een glimlach.
In haar toekomstplannen droomt Sakine er zelfs van om het hele dorp roze te schilderen. “Als ik kon, zou ik alles schilderen en het er als een paradijs laten uitzien. Ik zou de voorkant en achterkant van het huis schilderen, alles. Als ik kon, zou ik het hele dorp Sav roze schilderen.”
“Ik heb mijn kinderen verteld dat wanneer ik sterf, ze enkele decoraties aan mijn graf moeten hangen; als ik voor mijn dood nog meer schilder, zullen ze er een paar ophangen, en de rest blijft.”
Ze wil dat haar grafsteen net zo roze is als de ingang van haar huis, zodat iedereen haar graf zal opmerken.
Bron: Sabah
