Beste meneer De Roover en meneer Francken,
Ik wil u beiden graag bedanken voor de inspanningen in de vrijwaring van de democratie en de vrije meningsuiting in België. Vooral in het geval van Erdoğan en zijn Ottomaanse rijk v2.0 mag dit als een heldhaftige daad gezien worden. Want er gaat geen nacht voorbij of het angstzweet breekt bij me uit als ik moet terugdenken aan die vermaledijde Ottomanen uit het ‘duistere Middeleeuwen’.
Maar graag zou ik een aantal bedenkingen willen formuleren bij het voorstel om politieke campagnes met betrekking tot Turkije in het land te verbieden.
In zowel Nederland als Duitsland deed men reeds pogingen om dergelijke meetings aangaande het Turkse referendum aan banden te leggen. Althans voor het JA-kamp, terwijl conferenties van het NEEN-kamp gewoon door konden gaan. Tactisch gezien is dit geen goed plan, want zo wordt er een indruk van een hypocriete houding gewekt met alles wat met Erdoğan te maken heeft, wat dan op zijn beurt kan leiden tot aantijgingen van ondemocratisch handelen en polarisatie door het één te verbieden en het andere wel toe te staan.
In dit optiek is het best om alles qua Turkse politiek verbieden het land in te komen. Hoe ondemocratisch is het wel niet om van een ander land te komen en hun kiezers, die door hun dubbele nationaliteit de toekomst van hun thuisland mee mogen vormgeven, persoonlijk te informeren.
Een ander punt dat in uw nadeel speelt is natuurlijk dat er juridische aspecten bij komen kijken. Na wat graafwerk in verschillende wetboeken om de optredens van Turkse ministers te kunnen verbieden, kwam ik helaas thuis van een koude kermis. Maar indien het kan gestopt worden onder het mom van “waarden van dit land, verstoring van de openbare orde als een minister van een ander land op deze manier campagne kan voeren en importeren van problemen”, kan dit makkelijk omzeild worden.
Het feit dat hier geen precedent van is, is maar een bijzaak.
“Het importeren van problemen” is ook een hekelpunt
Het feit dat een Turkse minister naar hier komt, om de zoveel jaar, om informatie te geven over een referendum of verkiezing, is 100 keer gevaarlijker en meer polariserend dan de talrijke betogingen in naam van of door de PKK zelf. Uiteraard kan je de vredelievende PKK-manifestaties die het zeer nauw nemen met de ‘openbare orde’ van soevereine staten en het dus verdienen om politiek geruggensteund te worden door N-VA-mandatarissen, niet vergelijken. Het feit dat ze af en toe, hier en daar wat aanslagen plegen en dat er dan toevallig slachtoffers vallen moet niet overdreven worden. Dat ze bovendien ook op de Europese lijst van terroristische groeperingen staan, is dan weer een fait divers.
foto: de redactie
Tenslotte trachten veel landen, zoals Frankrijk, Nederland en zelfs België hun diaspora met dubbele nationaliteit te overtuigen om mee vorm te geven aan het democratisch proces. Het voorstel om stemrecht voor Belgen in het buitenland uit te breiden tot de gewestverkiezingen is een mooi voorbeeld hiervan (30/08/2016). Maar de dubbele nationaliteit van de Turkse Belgen moet afgeschaft worden, want ze zijn geïntegreerd en niet geassimileerd en dat maakt hen zo gevaarlijk.
Erdoğan en zijn ministers komen naar hier om al de Turken of mensen met een dubbele nationaliteit op te jutten. De paar opstoten, in zoveel jaar tijd, in Genk en Beringen zijn hier voldoende bewijs van. Het is bijna alsof ze met een subliminaal triggerwoord die mensen alles kunnen laten doen.
Said Bataray
