Oude brieven onthullen Ottomaans liefdesverhaal

Recent ontdekte liefdesbrieven van een Ottomaanse koningin, die waren geschreven voor de Sultan, hebben licht geworpen op het beroemdste liefdesverhaal van die periode.

De brieven die werden vrijgegeven door de presidentiële archieven, werden geschreven door Hürrem Sultan, aan het adres van Süleyman de Grote. Archivarissen noemen de brieven een van de beste voorbeelden van Turkse poëzie en proza, geschreven toen Süleyman ver van huis op het slagveld was.

Süleyman wordt door veel historici beschouwd als de meest succesvolle Ottomaanse sultan. Zijn heerschappij (1520 tot 1566) werd gekenmerkt door gedurfde militaire campagnes die het rijk hebben uitgebreid en ontwikkelingen op het gebied van recht, literatuur, kunst en architectuur.

Voor de romantici staat hij echter bekend om zijn fenomenale liefdesgeschiedenis met zijn vrouw, Hürrem, die voordien ook zijn slaaf was.

“Ik ben verdwaald in dit door-onze-Heer-geschapen universum. Ik leefde mijn beste jaren onder uw bescherming, als een parel in uw juwelendoos. Accepteer alstublieft dit verdriet van uw hulpeloze en ellendige slaaf, lijdend in uw afwezigheid. Ik vind alleen vrede naast u. Woorden en inkten zouden niet genoeg zijn om mijn geluk en vreugde te vertellen, als ik vlak naast je ben. Herinneringen aan de dagen die we samen doorbrachten, de momenten die we deelden, vullen het hart van je dienaar. Ik troost mezelf met deze herinneringen in jouw afwezigheid. Ik ben zwak als je weg bent. Niemand kan mijn pijn verzachten,” schreef Hürrem in 1526.

Samen met de brieven stuurde ze kledingstukken die doordrenkt waren met tranen.

“Mijn leven, Mijn Heer, Mijn lieve Sultan, ik bid tot Allah om je stralende gezicht weer te zien. Geen afzondering meer vanaf nu. Ik wens van mijn Heer dat mijn Sultan, mijn geliefde man, altijd gelukkig zal zijn in deze wereld en in het hiernamaals,” klonk het verder.

“Je behaalt altijd overwinningen op je vijanden. Ik weet heel goed dat mijn sultan voor deze slaaf viel in een twist van het lot. Hij veegde haar tranen weg… Maakte haar gelukkig…. Ik koos voor de Islam vanwege hem. Daarom kan ik alleen maar blij zijn als ik om je heen ben. Ik stuur je een van mijn kleren doordrenkt met mijn tranen. Draag het alstublieft, voor mij.”

Ze eindigt haar brief met de woorden: “Ik wens u niets dan geluk toe, in beide werelden. Uw arme en nederige slaaf, Hürrem”.

15-jarige slavin

Hürrem enterde de koninklijke harem als 15-jarige slavin. Ze trok meteen de aandacht van Süleyman en werd zijn favoriet. Süleyman brak het koninklijk protocol en maakte van haar zijn wettige vrouw.

Het was voor Ottomaanse sultans gebruikelijk om bijvrouw te verlaten nadat zijn zoon had gebaard. Dit werd gedaan om haar niet af te leiden van het grootbrengen van een toekomstige sultan.

Hürrem baarde hem echter zes kinderen: Mehmed, Mihrimah Sultan, Abdullah, Sultan Selim II, Bayezid en Cihangir. Ze groeide uit tot een van de meest invloedrijke vrouwelijke figuren uit de Ottomaanse geschiedenis.

Haar zoon Selim volgde Süleyman op als Sultan van het Ottomaanse Rijk.

Hurriyet

O.A.