In het kader van de recente besprekingen met Turkije en de gebeurtenissen in België, ben ik vandaag beschaamd om een Belg te zijn. Die negatieve en gevaarlijke perceptie op Turkije moet ophouden.
Voor alle duidelijkheid de PKK is door Europa en de Verenigde staten erkend als een terreur organisatie. De PKK heeft recent nog de aanslagen in Ankara met 100 doden opgeëist.
Dagelijks worden er Turkse soldaten vermoord door deze organisatie. Ik wens ook geen uitspraken te doen over het gebakkelei en van de Turkse president en van onze eigen politici met verwijten naar elkaar toe.
Wij hebben Turkije nodig en zij Europa. Wederzijds respect en een goede diplomatieke verhouding is dan ook meer dan ooit aan de orde.
Dan moet België en zijn media en zijn politici annex veiligheidsdiensten net als zijn bevolking beseffen dat het tolereren van die PKK stand niet bijdraagt tot geopolitieke stabiliteit. En dat hebben we vandaag meer dan ooit nodig in de strijd tegen het internationale terrorisme. Dan spreek ik eveneens nog niet over het leed dat deze stand teweeg brengt bij onze eigen Turkse bevolking.
Er is een schrijnend gebrek aan kennis over het probleem van de Koerden in Turkije. Slechts een kleine minderheid (heel kleine minderheid) van de Koerdische bevolking staat achter de daden van de PKK en niet alle PKK-aanhangers zijn Koerden.
De Koerdische bevolking is trouwens ruim vertegenwoordigt in de Turkse regering van Erdogan en zetelt zelfs in de hoogste rangen van de Turkse staatsveiligheid. Een groot gedeelte van de Koerdische bevolking heeft trouwens voor de AKP van Erdogan gekozen in de laatste verkiezingen.