Soldaten van het Libische Nationale Leger (LNA) hebben een Turks vrachtschip onderschept voor de kust van Libië. Het schip dat onder Jamaicaanse vlag voer, was op weg naar de havenstad Misrata, ten oosten van hoofdstad Tripoli.
Aan boord van de Mabrouka waren 17 bemanningsleden, onder wie negen Turken. Dat meldt een woordvoerder van het LNA, dat onder leiding staat van krijgsgeneraal Khalifa Haftar. Het schip is naar de haven van Ras al-Helal gesleept. Daar wordt onderzocht of er regels zijn overtreden.
Turkije steunt samen met Qatar de internationaal erkende regering van Libië. Die regering strijdt al jaren tegen het LNA, dat de steun heeft van Egypte, Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten.
Turkije veroordeelt de actie en waarschuwt voor mogelijke tegenmaatregelen. Het schip moet zijn reis kunnen voortzetten, eist het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Wie de Turkse belangen in Libië schendt, moet rekening houden met ernstige consequenties en wordt gezien als een legitiem doelwit, waarschuwt het departement in een verklaring.
Spanningen Duitsland
Vorige maand werd een Turks schip ervan verdacht wapens voor Libië te vervoeren. Om het schip te controleren, kwam een Duitse helikopter aan boord. Dat leidde tot spanningen tussen Duitsland en Turkije.
Turkije riep naar aanleiding van het incident ambassadeurs van de EU, Duitsland en Italië op het matje wegens “het onwettig zoeken op een Turks schip met Libië als bestemming”.
Sinds de val van generaal Mouammar Kadhafi in 2011 wordt het land geteisterd door chaos en oorlog. Buitenlandse hulp heeft niet geholpen om de conflicten te beslechten. In oktober tekenden de strijdende partijen met Haftar aan de ene kant en de door de VN erkende regering aan de andere kant een wapenstilstand.
Rol van Frankrijk
Frankrijk heeft nauwere banden met de Libische krijgsgeneraal Khalifa Haftar die de democratisch verkozen regering in Tripoli bestrijdt en dus staan Parijs en Ankara plots tegenover elkaar in de Middellandse Zee.
Italië, Qatar maar vooral Turkije zijn de belangrijkste bondgenoten van premier Al-Sarraj. Zonder de hulp van de Turkse premier Erdogan zou de regering in Tripoli mogelijk zijn verslagen.
Italië steunt de erkende regering waarmee namens de EU akkoorden zijn gesloten over het tegenhouden van migranten. Italië heeft ook belangen in Libische aardolie. Frankrijk heeft van oudsher eveneens economische belangen.
Sommige milities van krijgsheer Haftar vechten met Franse wapens. Duitsland blijft neutraal en probeert te bemiddelen. Op de achtergrond van dat alles spelen toekomstige oliecontracten, wapenverkopen en het vluchtelingenprobleem.
