Mehmet Kiliçsoy

Een ongelukkige vergissing. Dat was, zo concludeert de politie, de moord op klusjesman Mehmet Kiliçsoy uit Nijmegen.

Afgelopen zomer werd de 49-jarige Nijmegen op klaarlichte dag doodgeschoten. Sindsdien proberen familie en vrienden het leven weer op te pakken.

Het lijkt een scene uit een slechte actiefilm. Zo surrealistisch is het hele tafereel, zullen getuigen naderhand vertellen.

Het is maandagochtend, 6 juli, als Mehmet in zijn grijze Volkswagen Passat stapt om vanuit Nijmegen naar Beuningen te rijden. Een wieldop van de auto ontbreekt, Mehmet is vastbesloten die snel te vervangen. Op deze fatale ochtend heeft hij zich zelfs in een gloednieuw, hagelwit werkpak gehesen.

Tegen achten parkeert Mehmet zijn auto in het centrum van Beuningen. Samen met een medewerker van het vastgoedonderhoud inspecteert hij het werk.

Beuningen

Dan gaat het snel. Nog voordat Mehmet Kiliçsoy de Burgemeester Geradtslaan kan oversteken, springen twee mannen met mutsen over het hoofd en vuurwapens in de hand uit een witte Volkswagen Transporter-bus.

Ze twijfelen niet, lopen recht op hem af en schieten. Door de witte werkmanskleren van Mehmet tekenen zich op borsthoogte grote bloedvlekken af. Voorbijgangers schieten toe, een huisarts in opleiding uit de buurt probeert de man te reanimeren. Een uur lang vechten hulpverleners voor zijn leven, het mag niet baten: Mehmet overlijdt ter plekke.

Waarom moest Mehmet dood? Hield de klusjesman er een dubbelleven op na? Zat hij in de drugs? Had hij forse schulden, een voor de buitenwereld onbekende vijand misschien? Nee, stelt de politie deze week.

De Nijmegenaar is het slachtoffer geworden van een vergismoord. De daders, naar alle waarschijnlijkheid doorgewinterde criminelen uit de Amsterdamse onderwereld, hielden Mehmet voor iemand anders.

Dat de naam van Mehmet nu is gezuiverd, is voor de nabestaanden een enorme opluchting. Het gezin van Mehmet, die drie kinderen nalaat, wil het bij die verklaring laten. De wonden zijn nog te diep en te vers.

Anderen halen wel graag herinneringen op aan de goedlachse klusjesman, met dat kenmerkende, kale hoofd.

Misschien heeft de Nijmegenaar tijdens een klus te veel gezien, oppert hij. ,,Mehmet kon schilderen, waterleidingen maken, alles. Hij kwam overal waar geld te verdienen was. Wellicht is hij ergens geweest waar hij wietplantjes heeft gezien, of zo.”

Hoewel Mehmet al jaren in Nijmegen woonde, voelde hij zich altijd diep verbonden met het Turkse vaderland.

Met zijn gezin woonde hij in een bescheiden tussenwoning in Neerbosch-Oost, in een straat met veel bewoners met Turkse wortels. Veel voortuinen zijn er betegeld met typerend Turks mozaïek, de sociale cohesie is groot. Hij was, zo vertellen buurtbewoners, een groot sympathisant van Recep Erdoğan.

Bron: Nederlandse media

De Turkse docu die zelfs Netflix niet durft uit te zenden

 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR