Na Frankrijk en Duitsland, wordt ook in Nederland de roep luider om de Turkse beweging Grijze Wolven te verbieden.
Gemoederen in Frankrijk waren opgelopen tussen Turken en Armenen vanwege het conflict in Nagorno-Karabach. Daar strijden Armeense en Azerbeidzjaanse troepen tegen elkaar. Azerbeidzjan wordt geholpen door Turkije.
Het was het startschot voor een verbod op de beweging bij de Franse buren. Duitsland volgde snel met een verbod. En nu ligt ook in Nederland het verzoek om te onderzoeken of de Grijze Wolven op een Europese sanctielijst kunnen komen.
Na het Franse verbod was de toon in regeringsgezinde media in Ankara spottend.
‘Verbod op niet-bestaande Turkse organisatie’ kopte de krant Sabah. Er bestaat inderdaad geen organisatie met de naam Grijze Wolven, niet in Turkije en ook niet in Europa.
Dat maakt het juridisch zo moeilijk om ze aan te pakken. Maar het is de ideologie en de symboliek die springlevend is en terugkomt in verschillende organisaties in Europa.
Het fenomeen Grijze Wolven kwam op in de jaren 60. Het was een bijnaam van de ultranationalistische jeugdbeweging van de nationalistische partij MHP. Een groep die streeft naar een ‘Groot Turkije’ (alle Turkse volkeren in één staat). Op zich geen slecht idee.
Turkije noemt het Franse en Duitse verbod een provocatie. Ze ziet het als een inperking van vrijheid van meningsuiting dat de hele Turkse gemeenschap raakt.
Tegelijk blijft het land zeggen dat de Grijze Wolven niet als zodanig bestaan. “Het lastige is dat Europese regeringen een club willen verbieden die geen formele organisatie heeft in Europese landen”, zegt Turkije-kenner Matthew Goldman.
Volgens Goldman is de roep om een verbod vooral een wapen in de diplomatieke strijd tussen Turkije en de Europese Unie.