Nazmiye Karaman, getrouwd en moeder van 1 kind, die als schoonmaakster in Duitsland werkt, zei dat zij 6 jaar geleden droomde dat er een schat lag op haar akker in het bosgebied in het dorp Çomranlı in het district Çaycuma van haar woonplaats Zonguldak.
Karaman, die eerst de grond liet analyseren, vroeg 4 maanden geleden bij het Ministerie van Cultuur en Toerisme een opgravingsvergunning aan nadat zij geld had gespaard.
Karaman verklaarde dat zij ongeveer 120 duizend lira (6.000 euro) heeft uitgegeven voor de procedures en begon het werk door een schaap te offeren in het gebied waar de opgraving zal worden uitgevoerd.
“Zes jaar geleden had ik een droom. Ik zag een gendarmerie, een soldaat. Hij wees altijd naar deze kant, om de opgegraven plek te laten zien. Ik vermoedde dat hier iets was. Omdat ik niet precies wist wat het was, verschenen hier kamers voor mij, ik gokte dat het een graf was.”
“Ik onderzocht de grond in Duitsland om te zien of het bestond. Ze zeiden dat er diamanten en kostbare juwelen in de grond zaten. Ik dacht eraan het aan de staat te geven omdat ik zeker wist dat het er was.”
“Ik ben 4 maanden geleden met de procedures begonnen. We zijn begonnen met graven. We kregen toestemming van het ministerie van Cultuur en Toerisme voor opgravingen. Ik geloof dat er hier iets is, deze plek is niet leeg, dus ik ga het een beetje proberen.”
Het kostte 120 duizend lira
Karaman verklaarde dat zij bijna 120 duizend lira (6.000 euro) had uitgegeven om een graafvergunning te krijgen en met de werkzaamheden te beginnen, en zei: “Ze rekenden 75 duizend en 30 duizend voor de vergunning. De andere uitgaven zijn van mij, dozer, eten en drinken, reisgeld heb ik apart uitgegeven.”
“Ik weet niet waar ik geluk mee heb. Deze plek werd doorgegeven van mijn vader aan mij. Aangezien de eigendomsakte op mijn naam staat, heb ik het officieel gemaakt. Ik hoop hier 2 of 4 graven te vinden.”
“Ik nam alle risico’s”
Karaman verklaarde dat haar vader en vrienden hun goedkeuring gaven en zei “Mijn echtgenoot is geen voorstander van deze zaak. De reden dat ik 6 jaar heb gewacht was dat ik geen financiële situatie had, omdat de kosten te hoog zouden zijn.”
“Als het niet uitkomt, is het geld verspild. Nu heb ik alle risico’s genomen. Als het niet uitkomt, ga ik door. Ik heb hoop dat het uitkomt. Ik zal 50 procent van het bedrag aan de staat geven. Ze zeggen ‘waarom geef je geld uit’, ik doe dit zodat er geen vraagtekens in mijn hoofd komen, zodat de droom die ik zag uitkomt. Mijn doel is om dit te onthullen.”
Bron: Turkse media
