Het oppervlak van de Turkse Marmara Zee is al ongeveer zes maanden bedekt met een dikke geleiachtige laag slijm.
Het zeesnot, veroorzaakt door de vervuiling van de zee, vormt een bedreiging voor de visserij-industrie en het toerisme in Turkije, dat reeds te lijden heeft onder de uitbraak van COVID-19.
Deskundigen hebben de plaatselijke en regeringsautoriteiten opgeroepen maatregelen te nemen.
Het zeesnot, of zeeslijm, dat is ontstaan als gevolg van de vervuiling in de Zee van Marmara, die Istanbul omgeeft en een zeer belangrijke plaats inneemt in het Turkse toerisme, heeft een verontrustend niveau bereikt, waardoor het publiek en de vissers verontrust zijn geraakt.
Zeesnot is een geleiachtige substantie die wordt gevormd door de overmatige proliferatie van microscopische planten, fytoplankton genaamd, die het biologische leven in de zee mogelijk maken.
Zeesnot is sinds de 18e eeuw aanwezig in de Adriatische Zee en de Middellandse Zee en heeft zich vooral verspreid in de Marmara Zee tijdens de winter van 2007-2008.
Expert Mustafa Sarı legde de rol van slijmstoffen in de natuur en de redenen voor hun vorming uit aan Anadolu Agency (AA).
“De toename van het aantal elementen zoals stikstof en fosfor in de zee is grotendeels gerelateerd aan huishoudelijk afval zoals rioolwater. Huishoudelijk afval dat zonder behandeling in zee wordt geloosd, verhoogt de stikstof- en fosforbelasting van het zeewater. Het zeesnot als gevolg van deze buitensporige proliferatie wordt over het algemeen waargenomen vanaf 5 meter (16 voet) tot een diepte van 25-30 meter”.
Toeristische activiteiten
Voorspeld wordt dat indien geen maatregelen worden genomen tegen het zeesnot, dat het onmogelijk maakt in de zeeën te zwemmen, de toeristische activiteiten in de Zee van Marmara negatief zullen worden beïnvloed.
Bovendien kunnen zeevruchten zwaarder worden getroffen door de vervuiling, aangezien zeesnot naar de bodem van de zee zinkt. Dit is een factor die van invloed is op de menselijke gezondheid en op de vermindering van de mariene biodiversiteit.
“De eerste verwachte situatie voor zeesnot is dat het zich op de bodem van de zee afzet. Nadat het zeesnot de zeebodem heeft bedekt, maakt het een einde aan al het leven in de zee. Bij gebrek aan zuurstof vindt op de zeebodem een groot aantal sterfgevallen plaats. Tegelijkertijd verstopt het zeesnot de kieuwen van de vissen en veroorzaakt het verdrinking. Deze tendens is echter wereldwijd. Naarmate het effect van de opwarming toeneemt, zullen samen met het zeesnot enkele speciale groepen van giftige micro-organismen de kop opsteken. Deze giftige stoffen hebben meer invloed op sommige vissen dan op andere,” vertelde Muharrem Balcı, een docent hydrobiologie aan de Universiteit van Istanbul, aan een verslaggever van Demirören News Agency (DHA).
Het effect van zeesnot op de economie blijft niet beperkt tot het toerisme. Naar verwachting zullen ook de visprijzen stijgen als gevolg van de crisis, waardoor ook de visserijactiviteiten worden bemoeilijkt.
Het stadsbestuur van Istanbul (IBB) heeft op zijn website aangekondigd dat het betrokken is bij een nieuw project om zeesnot aan te pakken.
Bron: Sabah