Het levensverhaal van de Turkse volksmuzieklegende Neşet Ertaş, die dierbaar herinnerd wordt als de “Bozkırın Tezenesi” (Stem van de Prairie) in het land, zal worden verfilmd in een biopic.
Ertaş werd in 1938 geboren in Kirtillar, een dorp in Kırşehir. Hij was de zoon van Muharrem Ertaş, een dorpsdichter, en Done Koc.
Op zijn zesde leerde hij voor het eerst een instrument bespelen. Hij speelde viool en bağlama, een traditionele Turkse gitaar. Hij ging vaak mee met zijn vader om op te treden op bruiloften in de naburige dorpen. Daarom heeft hij zijn lagere school niet kunnen afmaken.
In 1956 verhuisde Ertaş naar Istanbul. Hij nam er zijn eerste plaat op, ‘Neden Garip Garip Ötersin Bülbül’.
Hij wordt gezien als de laatste grote uitvoerder van een genre dat ‘Abdallık’ wordt genoemd. Dat is een verzamelnaam voor groepen die de traditionele muziek uit hun geboortestreek brengen.
Hij werd door de UNESCO erkend als levend menselijk erfgoed. De volkszanger kreeg ook de titel van staatszanger van toenmalig president Suleyman Demirel, maar die weigerde hij.
Twee barden die nog steeds proberen de “abdal”-cultuur in leven te houden, een sociaal-culturele groep die vooral in Centraal- en West-Anatolië voorkomt en een rondtrekkende levensstijl volgt, zullen Ertaş in de film spelen.
Acteur Bektaş Dolu zal de jeugd van Ertaş portretteren, terwijl Ramazan Bağgül de periode van de kunstenaar van Duitsland naar Turkije zal vereeuwigen nadat hij ouder was geworden.
Ömer Faruk Sorak zal in de regisseursstoel plaatsnemen in de film, die uit het tweedelige boek van academicus Erol Parlak naar de bioscoop zal worden verfilmd.
Ertaş werd geboren in de Centraal-Anatolische provincie Kırşehir in 1938, en hij maakte voor het eerst kennis met een instrument op 6-jarige leeftijd toen hij viool begon te spelen en vervolgens de bağlama, een traditionele Turkse gitaar.
Zijn carrière kreeg een enorme duw in de rug toen hij in de jaren 1950 solliciteerde bij het staatsbedrijf Turkse Radio en Televisie (TRT) in Ankara om Turkse volksmuziek uit te voeren.
Hij werd tijdens zijn leven geëerd met talrijke prijzen en titels, waaronder een eredoctoraat door de Technische Universiteit van Istanbul’s Turks Muziek Staatsconservatorium in 2011.
Ertaş overleed in 2012 in de westelijke provincie İzmir op 74-jarige leeftijd na een gevecht tegen kanker.
Zijn beroemdste liedjes zijn: ‘Yalan Dünya’, ‘Vay Vay Dünya’, ‘Kırşehir’in Gülleri’, ‘Neredesin Sen’, ‘Gönül Dağı’, ‘Mühür Gözlük’, ‘Zülüf Dökülmüş Yüze’, ‘Yaraladı Bu Aşk Beni’, ‘Yolcu’, ‘İki Büyük Nimetim Var’, ‘Hapishanelere Güneş Doğmuyor’, ‘Evrelim Sen oldun, Ahirim Sensin’, ‘Seher Vakti’, ‘Aşkın Beni Deli Eyledi’, ‘Deli Boran’, ‘Dertli Yoldaş’ en ‘Dinek Dağı’.
Bron: Hürriyet
