Rouwende families zitten al sinds 22 augustus voor het hoofdkwartier van de HDP in Diyarbakir.
Turkan Mutlu (43, moeder van Ceylan Tekin) kwam helemaal uit de provincie Bursa, in het noordwesten van het land, in de hoop haar dochter terug te vinden.
Tientallen Koerdische families houden een zitstaking in de provincie Diyarbakir, in het zuidoosten van Turkije. Met de ogen vol tranen en de harten vervuld van hoop proberen ze zo hun kinderen terug te krijgen. Ze geloven dat zij gedwongen werden om bij de PKK/YPG in dienst te treden.
Hacire Akar, een Koerdische moeder, was de eerste die op 22 augustus voor het hoofdkwartier van de Democratische Volkspartij (HDP) in Diyarbakir ging zitten. Ze beweerde dat haar 23-jarige zoon eerst door de PKK gehersenspoeld werd en vervolgens meegenomen naar de bergen.
Vier dagen later mocht haar zoon naar huis terugkeren. Dat gaf hoop aan een aantal andere moeders die in dezelfde situatie zitten.
Op 3 september begon een andere moeder, Fevziye Cetinkaya, te protesteren. Ook zij zei dat haar zoon onder dwang gerekruteerd werd door de PKK. Onmiddellijk volgden nog een aantal moeders haar voorbeeld en sindsdien neemt het aantal families voor het gebouw alsmaar toe.
De families komen uit verschillende provincies. Volgens hen werden hun kinderen ofwel ontvoerd, ofwel onder een vals voorwendsel naar het nabijgelegen gebergte gelokt, waar ze de rangen van de PKK moesten vervoegen.
“We willen alleen maar onze kinderen terug,” zegt Suleyman Aydin (39). Aydin was taxichauffeur in Diyarbakir, maar werd naar eigen zeggen ontslagen, enkel en alleen omdat hij deelnam aan de protesten.
Net als de andere families is Aydin op zoek naar zijn zoon Özkan Aydin (19), die vier jaar geleden verdween.
“Mijn zoon was 15 jaar oud. Hij zat in zijn zesde jaar. Na school zou hij in een kapperszaak gaan werken.”
Hij is ervan overtuigd dat zijn zoon bedrogen werd, want: “Zijn droom was om politieagent of soldaat te worden.”
Als we hem vragen waarom hij voor het hoofdkwartier van de HDP zit, zegt hij: “Er zijn camerabeelden waarop te zien is dat mijn zoon in dit gebouw binnen gaat. Waar moet ik anders naartoe?”
Tijdens hun getuigenis voor de rechtbank hebben vier terroristen in detail de banden beschreven tussen de PKK en de HDP. Dat meldden bronnen bij de veiligheidsdiensten op 29 september. De Turkse overheid beschuldigt de HDP al lang van banden met het terrorisme.
Dochter gezien op tv-zender in handen van PKK
Turkan Mutlu (43 en moeder van Ceylan Tekin) kwam helemaal uit Bursa, in het noordwesten, in de hoop haar dochter terug te vinden.
Haar dochter Ceylan (24) verdween zeven jaar geleden. Ze was toen net 17 en maakte zich op om sociologie te gaan studeren aan de universiteit van Balikesir.
“Onze dromen werden kapot gemaakt,” zegt Turkan.
Minder dan een jaar na de verdwijning van Ceylan zag ze haar dochter op tv, op een zender die in handen is van de PKK. “Ze was in Kobane, in Noord-Syrië.”
Turkan gelooft dat een vriend van haar haar gedwongen heeft om mee te gaan naar de bergen. “Ze werd gehersenspoeld. Ze nemen eerst bezit van hun hersenen, dan van hun lichamen.”
Fatma Akkus (49) is al vijf jaar lang op zoek naar haar dochter. “Mijn dochter Songul was pas 14 toen ze verdween. Ze was een rustig, bescheiden meisje. Ze werkte in de textielsector,” zegt ze met tranen in haar ogen.
Fatma houdt nog altijd de laatste foto van Songul bij, die genomen is ter gelegenheid van haar inschrijving bij de Open School. “Ze wou gezondheidszorg studeren, om voor mij en haar vader te gaan zorgen.”
“Ze liet enkel een berichtj achter waarin ze schreef: ‘Ik ga naar de vrijheid.’ Maar haar tweelingzus is er zeker van dat het handschrift niet dat van Songul is.”
De PKK/YPG, kindsoldaten
De terreurgroep PKK krijgt al lang zware kritiek van nationale en internationale organisaties, omdat ze kinderen tussen 11 en 16 jaar rekruteert.
Volgens Yilmaz Aytekin, schrijver van het boek ‘Het waren nog kinderen’, werden de voorbije 35 jaar 20.000 kinderen, al dan niet gedwongen, lid van de PKK.
Yilmaz is zelf lid geweest van de PKK. Hij heeft 10 jaar in de cel gezeten en wijdde daarna zijn leven aan sensibilisering rond het rekruteren van kindsoldaten door de PKK.
