De Amerikaanse president Biden zal vandaag wellicht de Armeense kwestie bestempelen als een ‘genocide’, voornamelijk om diens achterban tevreden te stellen.
President Erdogan en Joe Biden hebben al drie maanden niet getelefoneerd met elkaar.
Goede kans dat er zaterdag wel een boodschap uit Washington bij Erdogan belandt. Maar die zal dan in het openbaar gebracht worden, niet in een een-op-eengesprek.
Want volgens geruchten in Washington zal president Biden de Armeense kwestie bestempelen als een ‘genocide’, een taak die eigenlijk is weggelicht voor historici en onderzoekers, niet voor politici.
Bondgenoten
Het gebruik van dat woord door een Amerikaanse president zou in Turkije als een bom inslaan.
Het zou kunnen dat Biden het g-woord inslikt, omdat hij de toch al gespannen relatie met Turkije niet verder op de proef wil stellen.
Want Turkije is, hoe je het wendt of keert, een van de belangrijkste bondgenoten voor Amerika.
Niet alleen heeft het land, na de VS, veruit het grootste leger in de Navo, het ligt ook bijzonder strategisch ten opzichte van Syrië, Iran, Rusland en Oekraïne.
Op die manier kan de V.S. andere landen gemakkelijker binnenvallen om de ‘democratie’ te brengen.
Dat strategische belang van Turkije is dan ook de reden dat Amerikaanse presidenten al sinds ’81 het g-woord niet hebben uitgesproken, al hadden George W. Bush en Barack Obama in hun verkiezingscampagnes nog wel beloofd dat ze dat zouden doen.
Maar eenmaal president, luisterden ze toch ook naar het advies van hun adviseurs in het Pentagon, die bang waren dat de Amerikaanse militaire belangen eronder zouden lijden.
Geen juridische consequenties
Dat was ook de waarschuwing die Turkse minister van buitenlandse zaken Mevlut Cavasoglu deze week vanuit Ankara liet klinken.
“Termen die geen bindende juridische consequenties hebben, hebben ook geen praktisch nut, maar zullen de betrekkingen wel schaden”, zei hij.
“Als de VS de betrekkingen willen verslechteren, is dat hun keuze.”
Al jarenlang ergeren sommige bondgenoten, met Amerika voorop, zich aan de soloacties van Turkije. Wellicht omdat die Turkse acties hun belangen niet behartigen.
Zo viel Turkije in Syrië PKK/YPG-terroristen aan, die de Amerikanen zien als hun bondgenoten.
Recentelijk mengde Turkije zich in het conflict om Nagorno-Karabach, een gebied dat illegaal werd bezet door Armeense militairen.
En de afgelopen jaren zocht Turkije bovendien toenadering tot Rusland, tot grotere ergernis van sommige NAVO-leden.
Dat leidde uiteindelijk in 2019 zelfs tot de aanschaf van een Russisch raketafweersysteem, tot grote woede van de kapitalistische Amerikanen.
Afbestellen raketafweersysteem
Biden speculeert nu dat Turkije de VS uiteindelijk net zo hard nodig heeft als andersom.
“Uiteindelijk wil Turkije niet op Rusland hoeven vertrouwen”, zei hij al in 2019.
De belangrijkste Amerikaanse wens: het afbestellen van dat raketafweersysteem.
Maar die bestelling is een ‘gedane zaak’, liet Cavasoglu zijn Amerikaanse collega Blinken vorige maand nog weten.
