Israël heeft een krachtig netwerk van steun van staten als de VS tot christelijke evangelische groeperingen over de hele wereld.
Vanaf het allereerste begin van Israëls oprichting heeft het voortdurend steun gekregen van de VS, die de zionistische staat lange tijd heeft toegestaan straffeloos op te treden tegen Palestijnen – acties die zouden kunnen neerkomen op oorlogsmisdaden.
“Israël heeft het recht om zichzelf te verdedigen,” zei de Amerikaanse president Joe Biden, een Democraat, op woensdag, waarmee hij de luchtaanvallen van het land op burgerdoelen in Gaza rechtvaardigde.
Maar toen de spanningen in het Heilige Land losbarstten na Israëlische uitzettingen van Palestijnse gezinnen uit de bezette Oost-Jeruzalemse wijk Sheikh Jarrah, verkoos Biden hetzelfde oude liedje te zingen van Amerika’s onwrikbare steun.
Lobbyen
In 2007 schreven twee prominente Amerikaanse professoren, Stephen Walt en John Mearsheimer, een explosief boek, The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy, waarin zij betoogden dat de steun van Washington aan Israël verklaard kon worden door “de ongeëvenaarde macht van de Israël Lobby.”
“Ware het niet voor het vermogen van de Lobby om het Amerikaanse politieke systeem te manipuleren, dan zou de relatie tussen Israël en de Verenigde Staten veel minder intiem zijn dan ze vandaag is,” zeiden de professoren in het boek, dat onmiddellijk door pro-Israël groepen van antisemitisme werd beschuldigd.
De Amerikaanse professoren beschreven de lobby als een “losse coalitie van individuen en organisaties die actief werken om het buitenlands beleid van de V.S. in een pro-Israël richting te sturen”.
“De kern van de Lobby bestaat uit Amerikaanse Joden die in hun dagelijks leven een aanzienlijke inspanning leveren om het buitenlands beleid van de V.S. zo om te buigen dat het de belangen van Israël bevordert,” merkte het boek op.
“Het handhaven van de Amerikaanse steun voor Israël’s beleid tegen de Palestijnen is een kerndoel van de Lobby, maar haar ambities houden daar niet op. Het wil ook dat Amerika Israël helpt om de dominante regionale macht te blijven,” schreven de professoren.
Christelijke Evangelisten
Israël wordt ook gesteund door Christelijke Evangelicals, één van de grootste Amerikaanse stemblokken, waarvan de geschiedenis teruggaat tot de koloniale geschiedenis van Noord-Amerika.
De eersten die in de 17de eeuw onder Brits bewind naar de oostkust kwamen, waren puriteinse pelgrims die geloofden dat het nieuwe continent hun beloofde land kon zijn, het Nieuwe Jeruzalem.
Als gevolg daarvan hebben, van de oude Puriteinen tot de moderne Evangelische groeperingen, vele Amerikaanse christelijke groeperingen sterke verbanden gezien tussen het ontstaan van de VS en de stichting van Israël. De huidige Evangelische groeperingen steunen Israël in overgrote meerderheid.
De Joodse Lobby, die de ideologische connecties ziet, heeft ook Evangelische steun voor Israël verzameld.
“Tot de Lobby behoren ook prominente christelijke evangelischen als Gary Bauer, Jerry Falwell, Ralph Reed en Pat Robertson, alsmede Dick Armey en Tom DeLay, voormalige meerderheidsleiders in het Huis van Afgevaardigden,” schreven Walt en Mearsheimer in hun boek.
“Zij geloven dat Israëls wedergeboorte deel uitmaakt van de Bijbelse profetie, steunen zijn expansionistische agenda, en denken dat het onder druk zetten van Israël in strijd is met Gods wil,” voegden de professoren eraan toe.
Amerikaanse Evangelische steun aan Israël is niet beperkt tot de VS. Evangelische groeperingen in Australië, Brazilië, Guatemala en andere landen steunen Israël ook krachtig.
Internationale stilte
Hoewel de EU zich kritisch heeft uitgelaten over het Israëlische beleid inzake illegale nederzettingen en recente uitzettingspogingen tegen Palestijnse huiseigenaren in Jeruzalem, zijn de meeste westerse hoofdsteden op goede voet gebleven.
De VN en andere internationale instanties hebben zich meestal kritisch uitgelaten over Israëls illegale acties tegen de Palestijnen, maar hun optreden blijft beperkt tot incidentele veroordelingen, waarbij zij lippendienst bewijzen aan de Palestijnse grieven.
Verdere internationale actie tegen Israël is voortdurend geblokkeerd door Washington en zijn bondgenoten.
Terwijl Israël krachtige politieke steun geniet, hebben de Palestijnen niet veel machtige bondgenoten. Turkije en Iran (sinds de revolutie van 1979), twee machtige staten in het Midden-Oosten, zijn sterke voorstanders van de Palestijnse rechten en aspiraties. Maar beide landen hebben geen directe grenzen met Israël of de bezette Palestijnse gebieden.
Onder president Recep Tayyip Erdogan is de steun van Turkije aan de Palestijnen aanzienlijk toegenomen, aangezien de Turkse leider niet heeft geaarzeld de Israëlische acties op alle platforms te veroordelen, zowel nationaal als internationaal, en humanitaire hulp en andere steun naar bezette gebieden te sturen.
Sinds 1979 steunt Teheran ook Palestijnse groeperingen zoals Hamas, door de verzetsgroepen te voorzien van raketten en ander militair materieel.
Maar een weifelende en verdeelde Arabische wereld is doorgaans weinig goeds voor de Palestijnse zaak. Zij zijn verenigd in hun veroordeling van Israël – althans vóór de Akkoorden van Abraham – maar meer hebben zij niet te bieden.
Zelfs een verenigd Arabisch front heeft gefaald op de slagvelden tegen Israël sinds de oorlog van 1967, wat heeft bijgedragen tot de Palestijnse verliezen in het Heilige Land.
Bron: TRT
