Prof. Dr. İlber Ortaylı heeft onlangs de betekenis en het belang van het ‘Bozkurt’ symbool (Grijze Wolven) voor de Turken uitgelegd, naar aanleiding van de ophef rond onze nationale voetballer Merih Demiral.
Demiral vierde na de overwinning van het Turkse nationale team op Oostenrijk zijn doelpunt met het ‘Bozkurt’ symbool, wat leidde tot controversen.
De viering veroorzaakte opschudding. Duitse autoriteiten reageerden negatief, diplomatieke kanalen werden geactiveerd en de UEFA kondigde aan een onderzoek te starten.
“Het ‘Bozkurt’ symbool is een symbool en idool in de Turkse geschiedenis. Het is niet alleen het symbool van een partij of groep. Wij komen uit de steppen, niet uit de woestijn. Daarom is de wolf een belangrijk en betekenisvol symbool voor ons.
Het heeft vele legendes en verhalen. Als soort is de wolf zeer taai. Een wolf kan zonder enige bescherming of zekerheid vechten. Hij is zeer vaardig in het overleven. Hoewel wolven in een roedel jagen, zijn ze ook individueel zeer standvastig en veerkrachtig.
Om deze reden heeft de wolf een symbolische waarde en betekenis voor volkeren die voor hun overleving en vrijheid vechten.
Tijdens de Nationale Strijd werd het symbool veel gebruikt. De staat gebruikte het vaak. Het komt voor in veel werken.
Het vergelijken van de Bozkurt met het hakenkruis en de nazi’s is absurd. De Bozkurt is geen willekeurig bedacht symbool, maar heeft een historische diepgang die de strijdlust en vastberadenheid van een volk uitdrukt.
Of er een verband is met de wolf van Rome (die Remus en Romulus opvoedde) weet ik niet, maar andere volkeren hebben het symbool ook gebruikt, zoals de Hongaren en langs de rivier de Wolga.
Buitenlanders noemden Atatürk ook ‘Bozkurt’. Atatürk zelf accepteerde dit symbool en het werd gebruikt op munten.
Bron: Hürriyet
