Foto: Ferhat Polat, de nieuwe imam van de Fatih-moskee in Beringen.
De opleiding voor imam in België is nog maar sinds vorig jaar gestart en tot nu toe is het aantal studenten beperkt tot een viertal. Het zal dus nog even duren alvorens er in de moskeeën imams aan het werk zijn die hier opgeleid zijn.
Maar voor we zover zijn, is er her en der een nieuw soort imam aan het opstaan: secundair onderwijs in een (katholieke) Vlaamse school en universitair onderwijs in Turkije.
Ferhat Polat is één van die imams. “Ik ben een Belgische moslim van Turkse afkomst. Mijn moeder is hier ook al geboren, mijn lievelingskost is friet met mayonaise.”
Hoe komt een jongen uit België, Heusden-Zolder erbij om imam te worden?
“Mijn plan was niet meteen om imam te worden. Maar theologie interesseerde me wel. ‘Wie ben ik?’, vroeg ik me af. Religie geeft houvast, geeft antwoorden op vragen.”
Maar nu bent u dus wel imam.
“Dat is redelijk toevallig verlopen. Deze zomer ging de imam met vakantie en vroegen ze mij om hem voor één maand te vervangen. Intussen ben ik vijf dagen per week imam. In de weekends werk ik nog bij Nike. Maar de bedoeling is dat ik voltijds imam zal zijn, dat zijn ze nog aan het regelen.
Ik heb na mijn studies nog met mijn Antwerpse vrouw in Istanboel gewoond. Zij was daar graag, maar ik ben toch teruggekomen omdat ik wist dat ik daar een van de vele theologen was, terwijl ik hier wel het verschil kan maken. Toch had ik niet de ambitie om imam te worden. Ik werkte graag als vrijwilliger met jongeren in het Islamitisch Informatiecentrum in Heusden.”
Wat voor imam wilt u zijn?
“Een brugfiguur, een aanspreekpunt. Onlangs hingen hier wat jongeren rond. Ik ben met hen beginnen te praten. Intussen hebben we een chatgroepje. Ik wil echt inzetten op jongeren, ik wil hen bijvoorbeeld leren dat als je met iemand van mening verschilt, je daarom niet boos op die persoon moet worden.”
Eerder is minister van Samenleven Bart Somers de procedure gestart om de erkenning in te trekken van de Diyanet-moskee van Houthalen.
“Ik weet niet wat die imam precies heeft gepost en ik wil hem ook niet beoordelen. Zelf denk ik zeer goed na over wat ik post op sociale media. Maar met hem terug te sturen of de erkenning van de moskee in te trekken, geef je geen positief signaal. Misschien wil de politiek hiermee tonen hoe streng ze toekijkt? Maar als een imam niets mag zeggen, dan zeg je ook dat er grenzen zijn aan de vrijheid van meningsuiting. Zijn er dan ook grenzen aan prenten die de spot drijven met religie?”
Wat doet u als iemand bij u aanklopt die zegt: ik ben én moslim én homoseksueel?
“Daar zou ik dan een zeer persoonlijk gesprek mee hebben. De islam is wat ze is. Die kan je niet veranderen en de islam zegt dat homoseksualiteit niet kan. Maar dit betekent niet dat haat of geweld tegenover deze personen wel mag van de islam. Ik ben de eerste die geweld tegen homoseksuelen veroordeelt.”
