Erdoğan in Polen – een goede zaak, een opinie van een Pools columnist

We zien een foto van de Turkse president Erdoğan met Bondskanselier Merkel. Daarna een foto van Erdoğan met President Trump. Leiders van belangrijke landen mogen elkaar ontmoeten, maar de ontmoeting van de Poolse president daarentegen met Erdogan zorgde voor een opwelling van veel emoties. Critici van de oppositie accepteren het als het Witte Huis of het Kanzleramt met het hoofd van de Turkse staat vergadert, maar als Andrzej Duda (Poolse president) dit doet, wordt er geschreeuwd.

De aanvallen op de Poolse president voor het steunen van de Europese doelen met betrekking tot Turkije kan als intellectueel beschamend bestempeld worden. Het is duidelijk dat de toetreding van Turkije tot de EU niet langer op de Europese agenda staat. Erdoğan zegt dat herhaaldelijk in zijn thuisland. Het is allemaal gewoon een kwestie van diplomatie en hoffelijkheid, maar het maakt niet langer deel uit van enige beslistheid binnen Europa.

Tukije de rug toekeren door hun interne toestand is echter idioot. Ik zou graag ook andere landen buiten Polen een betere band met Turkije zien hebben. Diegenen die Erdoğan en dus Turkije in een negatief daglicht willen stellen, omwille van zgn. intellectuele eerlijkheid, moeten zich wel herinneren dat er tijdens de zomer van vorig jaar een bloedige staatsgreep plaatsvond in zijn land. De autoriteiten van Ankara reageerden hierop en doen dit nog steeds. Is het reageren disproportioneel? Misschien. Ik denk echter dat het schofferen van de Turkse staat, die de tweede grootste legermacht van het Noord-Atlantische Verdrag heeft, compleet onredelijk is. Bovendien zullen deze aanvallen het respect voor de mensenrechten niet verbeteren rond de Bosphorus. De problemen van Turkije moeten kunnen besproken worden tijdens “topconferenties” (bv. Europese Top). Hier kunnen de problemen inzake persvrijheid en mensenrechten in een constructief overleg worden besproken.

In het laatste jaar is er, op initiatief van Polen, het idee van een  “oostelijke flank van de NATO” van start gegaan. Dit gaat over de verhoudingen inzake defensie binnen de driehoek Warsaw – Boekarest – Ankara. Uiteindelijke bleek dat deze informele structuur geen soort van Bermuda Driehoek te worden, zoals sommige  zogenaamde´wijze´ mensen hadden voorspeld. Ik denk dat het noodzakelijk is om met een dergelijk overleg verder te gaan in plaats van Erdogan te beledigen.

Positieve handelsbalans

Dames en heren van de oppositie en hun ondersteunende “experten”: jullie misten zelfs in jullie kritiek op Erdoğans bezoek aan de Wislarivier de belangrijke boodschap van President Duda m.b.t. de 6 miljard dollar (5,17 miljard euro) aan handelswaarde tussen Polen en Turkije. Het is immers juist goed dat we met Turkije een positieve handelsbalans hebben. We hebben het hier over honderden miljoenen euro, wat echt niet vaak voorkomt in onze handels- en bedrijfsrelaties. De kritiek op de regering van de Bosphorus zwijgt ook over het feit dat de Europese Unie in 1963 een vrijhandelsverdrag opstelde met Turkije dat volledig van kracht werd in 1996.

Grote importeur

Polen is een grote importeur voor Turkije, we staan op de zevende plaats in de Europese Unie. We zijn ook de 14^de als het gaat over export naar Turkije wereldwijd, maar 6^de binnen de EU. Diegenen die zich verzetten tegen het bezoek van Erdoğan in Warsaw (Poolse hoofdstad) denken niet aan hoeveel jobs we zouden kunnen verliezen als we onze politieke en economische relaties met Ankara zouden bevriezen. Misschien is het belangrijk om zich niet enkel te bekommeren om de mensenrechten in een land dat geografisch gezien maar enkele tientallen vierkante kilometer in Europa bezit, maar ook om de duizenden jobs van eigen landgenoten.

Zelfs binnen de katholieke gemeenschap spreken we over het principe van “ordo caritatis” waarbij men de zorg met liefde voor de eigen gemeenschap voorop stelt. Laten we eerst onze eigen families liefhebben en zorg dragen, voor onze eigen natie, onze eigen staat, en dan pas de wereld proberen te redden.

Zeker met het idee dat ook andere landen waaronder de Duitsers handeldrijven met Turkije. Laat de moraalridders maar doen. Gelukkig heeft Polen geleerd om pragmatisch te zijn, ook op internationaal vlak.

Auteur: Ryszard Czarnecki voor Wprost.