Op het eens desolate eilandje in het Keban-stuwmeer bloeien vandaag druiven, kersen, abrikozen en kastanjes. Dat komt allemaal door de 14 jaar lang volgehouden inspanningen van een oude, gepensioneerde man.
Elazığ ile Tunceli arasında Keban Baraj Gölü Havzasının ortasında bulunan bir adaya yerleşip 14 yılda diktiği 3 bin 500 fidan ile renk veren ve gerçek bir “Robinson Crusoe” hikayesini ortaya koyan 80 yaşındaki Ziya Abay’ın ilk misafiri Vali Çetin Oktay Kaldırım oldu. pic.twitter.com/g7MAqCwkw9
— Biz10 TV (@Biz10TV) August 7, 2019
Het brein achter dit werk is Ziya Abay, een 80-jarige voormalige antiquair. Nadat hij in 1995 zijn vrouw verloor bij een verkeersongeval keerde hij terug naar zijn geboortestreek, het district Pertek in de oostelijke provincie Tunceli.
Hij had vele jaren nodig om zijn verdriet te boven te komen, maar uiteindelijk besloot hij te verhuizen naar een onherbergzaam eilandje in het midden van het Keban-stuwmeer, op de grens van de provincies Tunceli en Elazığ.
Op 14 jaar tijd plantte hij 3500 bomen op het eilandje van 80.000 vierkante meter groot. Bovendien zette hij een heus irrigatiesysteem op poten.
“Ik heb hier veel soorten bomen. Ik irrigeer de grond en kweek nog meer bomen door te enten; ik zorg goed voor mijn bomen. Ik ben hier tevreden en op mijn gemak. Ik zit niet graag in een koffiehuis. Eens om de twee weken ga ik naar Pertek, maar de rest van de tijd ben ik altijd hier op dit eilandje,” zegt de man in een interview met het persagentschap İhlas.
“Ik kweek ook groenten. Er zijn verschillende soorten fruit hier, onder meer kastanjes, druiven, kersen en abrikozen.”
Abay werd geboren in een dorp in Pertek. Vanaf zijn achtste werkte hij mee op de boerderij van zijn ouders. Zijn wereld veranderde toen het gezin verhuisde naar Elazığ, waar hij in de zakenwereld stapte. Op zijn twintigste nam hij dienst in het leger en daarna vestigde hij zich in de Centraal-Anatolische provincie Eskişehir. Daar begon hij een antiekwinkel.
Na het vreselijke ongeluk, waarbij zijn vrouw omkwam, begon zijn grote strijd tegen verdriet en eenzaamheid. Hun vier kinderen woonden elk in een ander deel van het land. Hij besloot terug te keren naar het gebied waar hij geboren en getogen was.
“Ik woon in het huis dat ik zelf gebouwd heb. Ik probeer hier mijn rouwproces af te ronden. Eenzaamheid is hard om dragen, maar wat kan ik anders doen?”
Er is geen elektriciteit, drinkwater, verwarming of communicatiemiddelen op het eiland.
“Ik kook voor mezelf. Niemand hoeft voor mij te zorgen. Als ik dingen te doen heb, vaar ik met mijn zeilboot naar Pertek en kom dan meteen weer terug. Ik leef hier dag en nacht. Dit eilandje is alles voor mij; het houdt mij in leven, het geeft mij rust en kracht. In ruil daarvoor heb ik dit eilandje als het ware tot leven gewekt. Ik wil hier blijven tot mijn laatste snik. Ik wou dat mijn vrouw nog in leven was en dat we hier samen woonden. Daar denk ik altijd aan,” aldus Abay.
De Keban-dam is een waterkrachtcentrale op de Eufraat. Hij werd gebouwd tussen 1966 en 1974. Het Keban-stuwmeer, het reservoir dat door de dam ontstond, heeft een oppervlakte van 675 vierkante kilometer. Het is het vierde grootste meer van Turkije, na het Van-meer, het Tuz-meer en het stuwmeer van de Atatürk-dam.
80 yaşındaki Ziya Abay, trafik kazasında eşini kaybettikten sonra döndüğü memleketinde Keban Baraj Gölü Havzası’nda keşfettiği adaya 14 yıl önce kulübe yaparak yerleşmiş, 3 bin 500 fidan dikmiş. 14 yıl önce otların bulunduğu adada hem sebze hem de meyve yetiştiriyor! ?? pic.twitter.com/0OCb7Ms9lp
— yelizimsevinim (@yelizimsevinim) August 6, 2019
