De afbeelding van de Seltsjoekse Sultan Mesud II die met een tulband en een kaftan te zien is op een muur in de Kırkdamaltı kerk in de provincie Aksaray, krijgt steeds meer aandacht. Sultan Mesud II wordt op de muur geprezen met de woorden “De heilige der heiligen”.
Mesud II omarmde de christenen die zich in Cappadocië hadden gevestigd nadat ze ontsnapten aan de onderdrukking van het Romeinse Rijk. Dit is de reden waarom hij op de muren van de kerk werd geschilderd.
Romeinse onderdrukking op de christenen
De Ihlara-vallei die wordt beschouwd als het begin van Cappadocië, bevat sporen van het christendom in Anatolië. In het dorp Belisırma (zie foto hieronder) kan je meer dan 100 handgemaakte kerken bezichtigen. De belangrijkste kerk is de Kırkdamaltı kerk, bekend als Sint Georgios. Volgens de inscripties werd de kerk gebouwd tussen 1283 en 1295. In deze regio verbleven voornamelijk christenen die waren gevlucht van de Romeinse onderdrukking.
Volgens de inscripties in de Kırkdamaltı kerk was Sultan Mesud II zeer geliefd. Hij en zijn vrouw Tamara stonden bekend om hun respect voor christelijke overtuigingen. De directeur van het Gemeentelijk Cultuurcentrum van Aksaray, Mustafa Fırat Gül, merkte op dat er in de Ihlara-vallei verschillende beschavingen leefden. “De Ihlara-vallei is niet alleen een stuk hemel in het midden van een steppe. Het was een thuis voor verschillende overtuigingen. We kunnen met zekerheid zeggen dat hier verschillende beschavingen en naties samenwoonden,” haalde hij aan.
“We getuigen dat de heersende staat andere godsdiensten respecteerde en tolereerde. Sultan Mesud II, die heerste aan het einde van de 13e eeuw, had veel respect voor orthodoxe christenen die waren gevlucht voor de onderdrukking van Rome. Katholieken uit die tijd geen stonden geen orthodoxe geloofsovertuigingen toe,” voegde hij toe.
Gül legde uit dat de muren van de kerk ernstig werden beschadigd door mensen. “Ze hebben zaken geschreven op de muurschilderingen en gezichten weggeschrapt. We moeten onze historische artefacten goed beschermen en behandelen. Dit is de cultuur van Anatolië, maar ook een deel van onszelf,” zei hij teleurgesteld.