Volgens oppositieleider Kemal Kılıçdaroğlu moet de regering haar politieke verantwoordelijkheid op zich nemen voor haar onvermogen om aanslagen te voorkomen.
“De terroristen werden gevolgd,” zei de partijleider Kemal Kılıçdaroğlu in een interview met de krant Hürriyet. “Onze veiligheidsdiensten hadden foto’s van de terroristen, ze wisten dus hoe ze eruitzagen. Hoe was het dan mogelijk dat de terroristen 12 uur in Istanbul konden doorbrengen voordat ze hun bomauto tot ontploffing brachten? De regering moet ons hier enkele dringende antwoorden op geven,” aldus Kılıçdaroğlu.
Aanslag Beşiktaş
De partijleider had het hier over de twee bomaanslagen nabij het Besiktas stadion op 10 december. De aanslagen kostten het leven aan 44 personen, waarbij 36 politieagenten en 8 burgers. De aanslag werd opgeëist door een splintergroepering van de PKK.
Terroristen dringen landsgrenzen binnen
Het interview met Kılıçdaroğlu werd opgenomen voor het nieuws uitgelekt was van de bomaanslag in Kayseri waarbij 14 doden vielen op 17 december. “De regering moet dringend enkele prangende vragen beantwoorden. Wie moet de politieke verantwoordelijkheid voor deze zaken op zich nemen? De regering natuurlijk. Wie heeft deze terroristen aangemoedigd? De explosieven voor de aanslagen kwamen uit het buitenland, maar hoe is het überhaupt mogelijk dat terroristen door onze landsgrenzen kunnen binnendringen met explosieven? Wie is er momenteel aan de macht, maar doet niets buiten om de doden rouwen? Als men dit niet in vraag kan stellen, kunnen we nooit het terrorisme stoppen”, zei Kılıçdaroğlu.
Tekortkomingen in veiligheidsbeleid
Desondanks zei de partijleider ook dat “het niet juist zou zijn om te beweren dat de regering een oogje dichtknijpt voor het terrorisme. Voor zo’n beweringen heeft men sluitend bewijs nodig, maar we moeten ons wel vragen stellen bij deze situatie,” voegde Kılıçdaroğlu eraan toe. “We moeten onderzoeken welke tekortkomingen ons veiligheidsbeleid heeft. Waarom kan de staat niet op de hoogte zijn van een aankomende aanslag? Wat bevindt zich überhaupt in de dieptes van de staat, en wie controleert dit?” Vroeg de CHP-leider.
Verkiezingen
Volgens Kılıçdaroğlu zou hij zijn job niet naar behoren uitoefenen “als wij deze zaken niet publiek in vraag kunnen stellen”. De partijleider had het in het interview ook over eerdere aanslagen in Turkije; met name de aanslag in Ankara op 10 oktober 2015 en de aanslagen in Suruç. De aanslagen kostten samen het leven aan 130 personen. “Hebben we onze veiligheidsmaatregelen aangescherpt na deze aanslagen?”, vroeg Kılıçdaroğlu. “Nee. Waarom? Op dat moment waren we druk bezig met de aankomende verkiezingen. Op dit moment zijn we aan de vooravond van de implementatie van een presidentieel systeem. Wanneer steunbetuigingen werden gehouden doorheen het land na de coup van 15 juli, waren er er geen aanslagen; hoe komt het dat er nu ineens zoveel aanslagen zijn?”
Presidentieel systeem
De partijleider bekritiseerde ook de regeringsplannen om het huidige parlementair systeem te veranderen in een presidentieel systeem. Kılıçdaroğlu spaarde zijn kritiek niet voor de steun die de nationalistische partij (MHP) en haar leider, Devlet Bahçeli, aan het presidentieel systeem geven: “Op 12 juni veroordeelde Bahçeli diegenen die durfden te zeggen dat hij een afspraak had met de regering over een mogelijke steun voor de invoering van het presidentieel systeem. Meneer Bahçeli moet ons dringend zeggen waarom hij nu ineens zijn steun aan het presidentieel systeem verleent,” aldus de partijleider.
Arbitraire administratie
Volgens Kılıçdaroğlu zal een grondwetswijziging de president te veel macht verlenen: “Een grondwetsherziening zal een president te veel macht geven. De president zal ministeries per decreet kunnen afschaffen en andere ministeries oprichten. Verder kan hij de toezichthoudende instituties afschaffen als dit hem zou uitkomen. De president zal de macht hebben om provincies samen te voegen of nieuwe regio’s te creëren. Met andere woorden, krijgen we een arbitraire administratie en geeft het parlement de macht weg aan één persoon. Dit betekent dat Turkije een land zal worden dat door middel van presidentiële decreten wordt bestuurd en dit kan ook het startpunt worden van het scheidingsproces van ons land.”
Hürriyet.
