De buitengewone dapperheid van het Turkse volk, dat een couppoging onder ogen zag, zal me voor altijd bijblijven. Alsook het leiderschap van de president, de eerste ministers, de overige ministers en de steun die ze kregen van de andere vier gevestigde partijen in het parlement. De aanval op het parlement door de putschisten is een duidelijk teken van afkeur voor onze democratie en voor het menselijk leven in het algemeen.
We weten hoe het voelt. In 1974 werd onze tweede kamer aangevallen door rebellen van de IRA en voordien door Hitler in 1940. Ik weet dat dit een grote indruk naliet op zowel Erdoğan als op Yildirim. Beiden hebben hun dankbaarheid getoond aan Groot-Brittannië, zowel in het openbaar als in privé. Ook de Turkse ambassadeur in Londen, Abdurrahman Bilgiç toonde zijn dankbaarheid opnieuw deze week.
Waarde van mediavrijheid
Tenslotte werd ook de waarde van mediavrijheid aangetoond. De briljante journalistiek van Hande Firat van CNN Türk, waarbij ze live met de president in gesprek ging via een videogesprek op haar gsm en hem zo de kans gaf om het volk toe te spreken, was gewoonweg uitstekend.
249 mensen die omkwamen tijdens couppoging
Een jaar verder, herdenken we de 249 mensen die omkwamen tijdens de couppoging, alsook diegene die dapper genoeg waren en op straat kwamen om te vechten voor de democratie.
Omwerpen van de democratie
De littekens van die nacht zijn bij velen voor een lange periode in de hersenen zijn gegrift, maar gelukkig heelt de tijd. Nu dat Turkije de gebeurtenissen op 15 juli 2016 achter haar probeert te laten, hoop ik dat ze het doet met een solide inzet en toewijding om de democratie en vrijheden van haar burgers, politici en journalisten die opstonden die nacht, te beschermen. Nooit nog zullen niet-gekozen militairen trachten de democratie omver te werpen.
Sabah
