Het was deze week weer prijs: sympathisanten van de ‘politieke partij’ PKK en Turkse bewoners in Antwerpen kwamen in de clinch toen een bus van eerstgenoemden met voorbedachten rade en provocatie als doel de Brederodestraat, gekend voor haar vele Turkse winkels en restaurants, binnenreed. Inderdaad, sympathisanten van een politieke partij volgens de Standaard.[1]
Wat is die PKK nu eigenlijk echt en wat doen ze in Europa? Laten we eens een grondige analyse uitvoeren.
Drugs, moord en terreur
De extreem-linkse PKK begon in 1984 een gewapende campagne tegen de Turkse overheid voor Koerdische onafhankelijkheid en later autonomie. Executies van leerkrachten en dokters, het uitmoorden van tegenwerkende Koerdische dorpen en bloedige zelfmoordaanslagen behoorden tot het revolutionaire repertoire van de PKK. Deze gewelddadige strategie werd uitgestippeld door de stichter van de PKK, Abdullah Ocalan, die sedert 1999 in een Turkse gevangenis vertoeft.
De PKK prijkt dan niet onterecht op de terreurlijsten van de EU en de VS. Toch rijzen er steeds stemmen op om de ‘PKK van de terreurlijst te halen’ of dat ‘de PKK een legitieme verzetsorganisatie is’. De PKK zou ook al lang niet meer gebruik maken van terroristische tactieken. En er is geen enkel vuiltje aan de lucht met hun sympathisanten in Europa.
Een 15-jarige jongen uit een povere familie[2], drie arbeiders die werkten aan een armzalig minimumloon[3] en de burgemeester van een klein Koerdisch dorp[4]. Dat zijn de slachtoffers van de PKK in één willekeurige week. In juni werden twee leerkrachten geëxecuteerd. In juli werden nog eens twee arbeiders en twee Koerdische dorpelingen vermoord. Deze daden zijn nog maar een korte opsomming van de burgerlijke slachtoffers van de PKK.
Dan zijn er ook nog de talrijke autobom- en zelfmoordaanslagen van de PKK. Sommige zelfmoordaanslagen eist de PKK zelf publiekelijk op, andere zelfmoordaanslagen eist de TAK op. De TAK zou zogezegd een radicale splintergroep zijn die niets met de PKK heeft te maken.
De gerenommeerde Amerikaanse denktank Stratfor[5], de Australische overheid[6], onafhankelijke experten[7] en de Vlaamse media[8] menen echter dat de TAK in ondergeschikt verband voor de PKK werkt. Herinnert u zich nog die bloedige aanslagen op studenten in Ankara en op toeristen in Istanbul? Het revolutionaire bevrijdingswerk van de PKK die we dus van de terreurlijst moeten halen en wiens sympathisanten zonder enige kritiek mogen demonstreren naar hartenlust.
In september rolde het Limburgse parket een zeer omvangrijke drugsbende die gelinkt werd aan de PKK op.[9] Daarbij werden “30 kilo coke, 12 kilo heroïne, xtc-pillen, tien vuurwapens, tien smokkelvoertuigen en 800.000 euro cash in beslag genomen.” In februari berichtte de Gazet van Antwerpen ook al over de grote omvang van de Europese PKK-drugshandel.[10]
Volgens het Amerikaans Ministerie van Buitenlandse Zaken[11], het Belgische federaal parket[12], het toonaangevende Jane’s Intelligence Review[13] en Europol[14] onderhoudt de PKK een omvangrijk gamma aan criminele activiteiten in Europa om haar terreurcampagne te financieren. Volgens een Duitse politiecommissaris controleert de PKK zelfs 80% van de Europese drugssmokkel[15].
Drugs- wapen en mensenhandel, afpersing en witwaspraktijken in Europa behoren tot de voornaamste financieringsbronnen van de PKK. Europese gerechten, inclusief de Belgische, vervolgen dan ook regelmatig deze criminele netwerken gelieerd aan de PKK.[16]
De vele criminele en terroristische bedrijvigheden van de PKK staan onomstreden vast. De Australische overheid, het federaal parket, Europol, het Duitse Ministerie van Binnenlandse Zaken en Westerse experts zullen toch niet onder de lange arm van Erdogan vallen? Maar goed, maak u geen zorgen, de Standaard vertelt ons tenslotte dat de PKK louter een politieke partij is.
Dubbele standaarden
In heel dit debat gaat de Turkse overheid natuurlijk ook niet vrijuit. Op het vlak van mensenrechten en democratische waarden is er nog veel werk aan de winkel. De Turkse overheid, en de Turkse gemeenschap in het verlengde daarvan, is vaak het mikpunt van kritiek.
Wanneer Turkse jongeren met Turkse vlaggen op hun rug na een dodelijke couppoging in Beringen de straat opkomen, is dit een week lang primetimenieuws en rijzen er discussies over de (mislukte) integratie. Op zich niets mis mee, maar kunnen we diezelfde standaard doortrekken naar de vele pro-PKK betogingen die maandelijks plaatsvinden in Brussel? En wat met de trainingskampen van de PKK[17] die Koerdische jongeren radicaliseren en opleiden om te gaan vechten in het Midden-Oosten?
Geen kritische artikels
Er verschijnen geen kritische artikels of verontwaardigde politici over de integratie van de Koerdische gemeenschap wanneer de Stalin-snor van Ocalan in een revolutionair kakofonie van antifascistische leuzen over de vele pro-PKK demonstraties waakt. Ocalan is de man die hoogstpersoonlijk het bevel gaf tot het uitmoorden van Koerdische dorpen, inclusief vrouwen en kinderen, en jonge meisjes selecteerde om zelfmoordaanslagen te plegen[18]. Deze betogingen zouden toch wenkbrauwen moeten doen fronsen bij opiniemakers en politici over de invloed van de PKK in de Koerdische diaspora. Erger nog, bepaalde partijen verbloemen de PKK en steunen deze demonstraties.
Europol meldde in 2014[19] dat de PKK haar hoofdkantoor in België heeft en vanuit België trainingen organiseert. Volgens premier Michel is niets minder waar[20]. Vanuit de politiek blijft een krachtig signaal tegen de PKK uit. De PKK is nochtans een belangrijke en invloedrijke actor in Turkije. En over Turkije gaat het vaak genoeg in de Europese politiek en media.
Daar blijft het jammer genoeg niet bij. De PKK is immers niet enkel actief in Turkije, maar ook erg vlijtig bezig met haar Europese drugssmokkel, wapenhandel en gewelddadige fondsenverwerving. Ze is ook een gevaar voor de openbare orde en veiligheid in Europa. De Europese parketten zien het gevaar in.
Terwijl Europese parketten de PKK op criminele en terroristische gronden vervolgen, worden deze organisatie en haar vertakkingen in Europa aan geen enkele scrupules of kritiek onderworpen in het debat over Turkije. Het is hoog tijd dat de Europese politiek haar gerechten ook met politieke gebaren steunt in hun strijd tegen de gevaarlijke lange arm van Qandil. Een dergelijke constructieve opstelling zal de Turkse gemeenschap tonen dat Europa hun zorgen echt serieus neemt.
Tayfun Anil (21) is student Rechten aan de Universiteit Antwerpen en vice-praeses van studentenvereniging TOY.
[1] http://www.standaard.be/cnt/dmf20171027_03156651
[2] http://www.hurriyetdailynews.com/killing-of-15-year-old-boy-by-pkk-triggers-anger-in-society-political-parties.aspx?PageID=238&NID=116653&NewsCatID=341
[4] https://www.dailysabah.com/war-on-terror/2017/08/18/pkk-kidnaps-kills-headman-in-southeast
[5] https://worldview.stratfor.com/weekly/untangling-threads-terrorism-turkey
[6] https://www.nationalsecurity.gov.au/listedterroristorganisations/pages/kurdistanworkerspartypkk.aspx
[7] https://www.demorgen.be/buitenland/splintergroep-van-pkk-eist-aanslag-in-izmir-op-ba645157/
[8] https://www.demorgen.be/buitenland/aanslag-op-bus-turkse-militairen-55-gewonden-13-doden-b2efa617
[9] https://www.demorgen.be/binnenland/turks-koerdische-drugsbende-in-hasselt-opgerold-b2507c1c/
[10] http://www.gva.be/cnt/dmf20170224_02748569/turkse-netwerken-verleggen-smokkelroutes-erdogan-heeft-heroinestroom-drooggelegd
[11] https://www.state.gov/j/inl/rls/nrcrpt/2016/vol1/253316.htm
[12] http://www.mo.be/artikel/vertrouwelijk-de-pkk-europa
[13] http://isdp.eu/content/uploads/publications/2008_cornell-jonsson_examining-pkk-financing.pdf
[14] https://www.europol.europa.eu/tesat/2017/3.ETHNO-NATIONALIST_AND_SEPARATIST_TERRORISM.html
[15] http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/10576100701558620?mobileUi=0&journalCode=uter20
[16] https://www.dejongeturken.com/belgie-moet-op-grond-eu-verplichtingen-optreden-pkk-terreur/
[17] http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1075680/2010/03/04/PKK-ronselde-jonge-Koerden-voor-trainingskampen.dhtml
[18] http://henryjacksonsociety.org/wp-content/uploads/2017/08/3053-PYD-Foreign-Fighter-Project-1.pdf
[19] http://www.standaard.be/cnt/dmf20140531_01125236
