Na drie buizen voor een aantal vakken kon hij fluiten naar z’n hogeschooldiploma. Maar binnenkort opent de 26-jarige Genkenaar Ercan Dogan wel zijn elfde escape room. “Schrijf maar op: op m’n dertigste ben ik miljonair.”
Van Hasselt tot Roeselare, van Deinze tot Aarlen. De negen escape rooms die Dogan Ercan nu al heeft, zijn verspreid over het hele land. Met Antwerpen en Luik komen er weldra nog twee bij.
Niet slecht voor iemand die amper zes jaar geleden in Genk een van de eerste escape rooms van Limburg opende.
“We kijken vooral naar de mogelijkheden van een stad”, dat zegt Dogan.
“Eerst wilden we er in elke grootstad eentje openen. Maar de concurrentie schrikte ons af. Daarom zochten we naar plekken waar nog geen escape room was.”
De rode draad in al die escape rooms? Horror. Wie zich laat opsluiten door de Genkenaar, zal sidderen en beven. In Hasselt is bijvoorbeeld een kamer volledig geïnspireerd op de horrorklassieker Saw.
Dogan spreekt erover als een doorgewinterde ondernemer. Maar een hogeschooldiploma heeft hij niet.
“Ik zat in mijn tweede jaar Marketing aan de PXL, maar ik bleef maar buizen op Frans”, vertelt hij.
“Daardoor mocht ik de opleiding niet afmaken. Ik ben nog met de directeur gaan praten, maar helaas… ik wou heel graag een diploma, maar dat is niet gelukt. Dus heb ik me volledig gefocust op het ondernemen.”
Daarnaast zette Dogan ook al stappen in de horecasector. Zo is hij eigenaar van een burgerzaak en twee pizzarestaurants in Genk en Hasselt. Om corona te overbruggen, startte hij ook nog eens met Reclameplan, een bedrijf dat zich specialiseert in lichtreclame voor onder meer winkels en tankstations.
“Escape rooms en horecazaken moesten dicht, dus plots zat ik zonder inkomen. Ik moest dus wel iets doen om te overleven.”
Rolmodel
Dogan laat niet alleen dromen, hij durft zelf ook vooruitkijken. Zijn ambities zijn onbegrensd, zijn enthousiasme torenhoog. In 2017, de Genkenaar was toen amper 21, kwam hij in het weekblad Humo aan het woord in een reeks over succesvolle jongeren met een migratieachtergrond.
“Voor mijn 25ste ben ik miljonair, daar ben ik van overtuigd”, liet hij daar zonder schroom optekenen. Vijf jaar later rest dan ook maar één vraag: is het gelukt?
“Helaas zijn we zover nog niet. Met de ondernemingen draai ik wel omzetten van meer dan een miljoen, maar dat betekent nog niet dat je ook zoveel winst maakt. Ook ik heb tegenslagen gehad.”
“Ik maakte fouten, ging in zee met slechte partners… maar dat hoort er nu eenmaal bij. Als je tien keer wint en drie keer verliest, heb je het niet slecht gedaan. Maar schrijf het maar op: op m’n dertigste ben ik miljonair. Dan mag je me terugbellen.”
Bron: Belgische media
