24 januari is de Werelddag van de Afrikaanse en Afro-Democratische Cultuur, een gelegenheid om de levendige culturen van het Afrikaanse continent over de hele wereld te vieren, volgens de UNESCO, die deze dag heeft uitgeroepen.
Istanbul is een van de belangrijkste bestemmingen voor de diaspora’s van de meeste Afrikaanse landen.
De stad, de drukste en beroemdste onder de andere steden in Turkije, trekt van oudsher mensen van over de hele wereld aan, en voor Afrikaanse expats biedt het mogelijkheden voor goede levensomstandigheden, onderwijs en zaken.
Hoewel hun bevolking meer geconcentreerd is in de buitenwijken van de stad, die een overvloed aan migranten, vluchtelingen en expats herbergt, klopt het hart van het commerciële leven van de Afrikaanse diaspora in Aksaray en Laleli, twee wijken in het Fatih-district.
De Afrikaanse inwoners van Istanboel dragen zowel bij aan de economie van hun oorspronkelijke land als aan die van Turkije, vooral in sectoren als buitenlandse handel, vervoer en levensmiddelen – in deze stad waar zij de gastvrijheid prijzen.
Hun succes in de stad trekt meer expats aan, vooral nu Turkije zowel op commercieel als politiek vlak steeds meer banden aanknoopt met Afrikaanse landen.
Türkiye Scholarships, een populair programma onder Afrikaanse studenten dat ook de mogelijkheid biedt om Turks te leren, dragen bij aan de groeiende trend dat meer Afrikanen zich in Istanbul vestigen.
Sabit Abubaker is een van degenen die een nieuw leven in de stad hebben opgebouwd. Hij is afkomstig uit de Democratische Republiek Congo, kwam negen jaar geleden naar Turkije om een universitaire opleiding te volgen, en besloot na zijn afstuderen te blijven.
Hij runt nu een kledingbedrijf in Aksaray en hoewel “het leven een beetje moeilijk is”, klaagt hij niet.
“Ik heb alleen een probleem om me aan te passen aan de Turkse keuken,” grapte hij.
Abubaker vertelde Anadolu Agency (AA) dat zijn klanten voornamelijk buitenlanders zijn en dat hij de economische samenwerking tussen zijn geboorteland en Turkije wil uitbreiden.
“Ik wil conferenties over handel organiseren om dit te bereiken,” zei hij.
Mubarak Abdullah kwam naar Turkije om te studeren aan een universiteit zoals Abubaker, en vandaag de dag runt hij een vrachtbedrijf dat zich richt op Afrikaanse klanten.
“We hebben hier alles. De zaken gaan misschien niet altijd goed, maar ik zal hier blijven,” zei Abdullah, die verloofd is met een Turkse vrouw.
“Ik zal trouwen en hier wonen,” zei Abdullah, die acht jaar geleden vanuit Niger naar Istanbul kwam.
“Ik heb zoveel Turkse vrienden en ze zijn erg behulpzaam. Daarom heb ik besloten om hier te gaan wonen”, zei hij.
Joyce Ohzu, van Ghanese nationaliteit, kwam drie jaar geleden in Istanbul terecht op zoek naar middelen van bestaan om haar drie kinderen te onderhouden.
Ze woont alleen in de stad en voorziet in haar levensonderhoud door te venten met cosmeticaproducten. “Turkije is een perfecte plek voor mij, maar ik mis mijn kinderen”, zei Ohzu, die haar kinderen in Ghana achterliet.
Jaye Chira heeft weinig tijd om uit te rusten, maar de jonge Kameroense die zo’n drie maanden geleden in Istanbul aankwam, klaagt niet.
“Ik kwam hier omdat er hier genoeg banen zijn,” zei Chira, die in een döner restaurant werkt. “De mensen zijn gastvrij en vinden ons aardig,” zei hij.
Bron: Sabah
