De zoektocht in het middelbaar beroepsonderwijs (mbo) naar een stageplaats kan moeizaam verlopen voor meisjes met hoofddoeken en jongens met een Marokkaanse achtergrond. Vaker dan andere studenten hebben ze te maken met discriminatie, laat verkennend onderzoek zien van het Kennisplatform Integratie&Samenleving.
Na literatuuronderzoek ondervroeg Klooster 71 mbo-leerlingen met een Surinaamse, Turkse, Marokkaanse of andere niet-westerse achtergrond en 50 begeleiders naar hun ervaringen. Vaker dan autochtone studenten krijgen ze afwijzingen op grond van hun naam als ze zelfstandig solliciteren op stages. Een deel van de bedrijven in de mode en horeca, vooral buiten de grote steden, zou moeite hebben met stagiaires met een hoofddoek.
“Na 38 sollicitaties eindelijk een stageplek gevonden”
Baker Alyassiri (19) uit Houten. Afkomst: Iraaks. Opleiding: ROC Midden-Nederland, richting: juridisch, niveau 4.
“Ik liep twee maanden studievertraging op omdat ik maar geen stageplek vond.”
“Die moet ik in mijn zomervakantie inhalen. Ik ben allang blij dat ik uiteindelijk toch wat vond, na drie maanden en 38 sollicitaties. Ik ben ook bij bedrijven langsgegaan die op de stagemarkt zeiden dat ze stagiaires zochten. Ze zeiden dat ze niemand meer nodig hadden. Meestal kreeg ik helemaal geen reactie op mijn brieven. Hoorde ik wel wat, dan zeiden ze natuurlijk niet: we nemen je niet aan omdat je allochtoon bent. Ze zeiden dingen als: ‘Je past niet in ons team’.
Ik merk het ook bij anderen: álle zes allochtone studenten in mijn klas hebben vertraging opgelopen. Drie hebben nog steeds geen plek. Eentje, een Marokkaan, heeft meer dan 65 keer gesollliciteerd. Een heel nette jongen. Maar hij wordt nooit uitgenodigd, dus dat zien ze niet. De Hollanders in de klas vonden allemaal heel snel een plek. We solliciteerden op dezelfde advocatenkantoren, die we via dezelfde website vonden, maar het leek wel alsof zij voorrang hadden.
“We bellen je later, zeiden ze, maar deden het niet”
Yunus Emre Sarikaya (19) uit Utrecht (Kanaleneiland). Afkomst: Turks. Opleiding: ROC Midden-Nederland, richting: personeel en arbeid, niveau 4.
“Ik heb het bij 35 bedrijven geprobeerd. De meesten stuurden geen reactie. Ik heb zes gesprekken gehad. ‘We bellen je later’, zeiden ze, maar deden het niet. Belde ik zelf, dan was het: ‘We zijn druk’ of: ‘Hij is momenteel niet aanwezig’. Ik dacht eraan te stoppen met mijn opleiding. Gelukkig vond ik net op tijd een stageplek bij een hindoestaanse zelforganisatie, stichting Asha. Een heleboel Turkse vrienden zie ik na een tijdje, als ze echt niets kunnen vinden, dan maar bij een familielid of Turkse kennis aankloppen. Zelf wilde ik dat koste wat het kost vermijden.
Als je in eigen kring blijft, ben ik bang dat je er niets van leert.
Bovendien heb je er voor later ook niets aan.Ik vraag me af hoe het na mijn studie gaat. Als een stageplek al zo veel moeite kost, hoe moet dat dan als ik een baan zoek?”
Bron: Trouw.nl
