Rusland heeft de gasexport naar Bulgarije stopgezet, waardoor Sofia zijn blik richt op Ankara, dat een aantal moeilijke beslissingen moet nemen.
Nu Rusland op 27 april heeft besloten de gasexport naar Bulgarije stop te zetten, kijkt Sofia naar zijn naaste buren Turkije en Griekenland.
Turkije beschikt over rechtstreekse pijpleidingverbindingen met Bulgarije en Griekenland, die beide zouden kunnen worden gebruikt om Bulgarije te bevoorraden, maar eerst moeten een aantal technische en wetgevingsproblemen worden opgelost.
Belangrijker is dat Ankara zal moeten beslissen of het het risico wil lopen Rusland, de grootste gasleverancier van Turkije, boos te maken door een land te helpen waarmee Moskou een geschil heeft.
Dat Moskou de kranen dichtdraait, kwam niet als een verrassing.
De invasie van Rusland in Oekraïne heeft ertoe geleid dat de Europese Unie, waartoe Bulgarije in 2007 is toegetreden, heeft gereageerd met een reeks strafsancties die de Russische economie ernstige schade hebben berokkend.
In een decreet van 31 maart kondigde de Russische leider Vladimir Poetin aan dat wat hij omschreef als “onvriendelijke landen” het gas dat zij van de Russische staatsexporteur Gazprom kopen, in roebels moeten betalen, een maatregel die bedoeld is om de EU-sancties te omzeilen en de Russische munt te helpen ondersteunen.
De EU bevestigde op 1 mei dat zij niet zou terugkrabbelen en waarschuwde de lidstaten zich klaar te maken voor eenzelfde vermindering van de levering als Bulgarije.
Het gasverbruik van Bulgarije is met minder dan 3,5 miljard kubieke meter per jaar gering. Het grootste deel daarvan wordt geleverd door Rusland, en een kleinere hoeveelheid komt uit Azerbeidzjan via Turkije en Griekenland door pijpleidingen die al op volle capaciteit draaien.
Via Turkije en Griekenland
De invoer van Russisch gas in Bulgarije zou kunnen worden vervangen door de invoer van gas in de vorm van LNG via Turkije en Griekenland, die beide beschikken over LNG-invoerterminals en pijpleidingen met reservecapaciteit.
Turkije beschikt over een rechtstreekse pijpleidingverbinding met Bulgarije, die momenteel niet wordt gebruikt, en over een pijpleiding met een grotere capaciteit naar Griekenland, die slechts kleine hoeveelheden gas vervoert.
Nu alle nodige infrastructuur aanwezig is of op het punt staat te worden aangelegd, bevindt Turkije zich in een ideale positie om Bulgarije te voorzien van het gas dat het nodig heeft, maar er zijn nog steeds problemen.
“Technisch is het mogelijk, maar het vereist grensoverschrijdende overeenkomsten en enkele wetswijzigingen”, aldus Arif Akturk, een energie-analist en voormalig hoofd van de afdeling gasinkoop van Botas, die erop wijst dat voor de export van gas van het ene naar het andere land veel papierwerk nodig is.
Met de verkiezingen van volgend jaar in het verschiet en de stijgende energieprijzen die de ontevredenheid blijven aanwakkeren, valt nog af te wachten hoeveel belang Erdogan en zijn regering hechten aan de problemen van Turkije’s noorderbuur.
Bron: Turkse media
