Wat zet Erdoğan ertoe aan zich als een monetaire kamikaze te gedragen? De drie drijfveren van zijn ‘Erdonomie’.
Turkije kende in december een inflatie van 36 procent. Volgens onafhankelijke Turkse academici van de ENAGrup bedroeg ze 82 procent.
Bij zo’n hyperinflatie de rente verlagen – wat de Turkse president doet – is waanzin, want de rente moet net stijgen om de inflatie te beteugelen.
Religie
Zijn starre geloof in lage rentevoeten heeft een religieuze grondslag.
‘Als moslim doe ik wat de islamitische leer van mij verwacht’, zei hij. Geld verdienen met geld, zoals bij rente gebeurt, is in de islam haram.
Religie lag aan de basis van de definitieve doorbraak van Recep Tayyip Erdoğan. Toen hij in 1999 een religieus gedicht voorlas, werd hij beschuldigd van ‘het aanzetten tot vijandigheid’.
Als toenmalig burgemeester van Istanbul kreeg hij een celstraf en een levenslang verbod op politieke activiteiten.
Straatvechter
Zonder religie was er geen Erdogan. Maar het is niet de enige verklaring voor zijn onbuigzame vasthouden aan het lagerentebeleid. Er is ook het gevecht tegen wat hij als de gevestigde westerse ‘interestlobby’ ziet. In die strijd positioneert hij zich bewust als underdog.
Overmoed
Daarnaast speelt ook overmoed. Telkens als zijn politieke einde werd voorspeld, wint hij of houdt hij stand.
Het hardhandige politieoptreden na de protesten bij het Gezi-park in 2013 en de repressie na de staatsgreep in 2016 werden electoraal beloond.
Het streelde zijn ego en sterkte hem nog meer te wagen. Het nieuwe bewijs was zijn onorthodox plan van eind december om spaartegoeden in lira’s te waarborgen bij een te groot wisselkoersverlies. Als het misloopt, moet de Turkse belastingbetaler het verlies ophoesten.
Niemand kan zijn veto uitspreken over de wetmatigheden van de economie, ook Erdogan niet. Als hij zijn hand overspeelt, sleurt hij miljoenen Turken mee.
Bron: Turkse media
