Nostalgie is een onvermijdelijk onderdeel van het leven en dankzij die nostalgie kunnen oude klassiekers uit de vergetelheid worden gehaald.
Onlangs zijn vinylplaten het laatste – door nostalgie gevoede – culturele fenomeen geworden dat uit de dood is opgestaan.
Terwijl de wereldwijde COVID-19 pandemie de mensen heeft gedwongen om thuis te zijn, hebben muziekliefhebbers de kans gekregen om nog eens door hun muziekcollecties te gaan of concerten te geven voor hun buren.
Liefhebbers zijn stilletjes aan ook op zoek gegaan naar “nieuwe wegen naar muziek” en vinylplaten hebben het meest geprofiteerd bij deze zoektocht. De verkoop hiervan is het afgelopen jaar met 40% gestegen.
Vinylplaten, gemaakt van polyvinylchloride, waren de belangrijkste bron voor de commerciële distributie van popmuziek in de 20e eeuw. Naarmate de technologie voortschreed, had de verkoop van vinylplaten gedurende vele decennia te lijden onder de golf van digitalisering.
Veel platenzaken, zelfs zaken die meer dan 50 jaar actief waren, gingen dan ook geleidelijk dicht. Grammofoonplaten hebben recent echter een gedurfde comeback gemaakt, nu ze stevig in het nostalgische territorium zijn beland.
De invloed van deze nostalgiefactor in film en televisie heeft sterk bijgedragen tot de renaissance van het vinyl. Heel wat Turkse platenzaken maakten zich zorgen over de mogelijke gevolgen van COVID-19 voor hun zaak, maar kregen een welkome verrassing: de platen van de beroemde Turkse pianist en zanger Ferdi Özbeğen schoten omhoog en werden bestsellers op vinyl.
De antiekmarkt van Istanbul, gelegen in de historische wijk Kadıköy, is met zijn vele platenzaken een hotspot voor mensen die op zoek zijn naar nostalgische vinylplaten.
Vedat Ispir, een van de platenwinkeliers, heeft tegenover Anadolu Agency (AA) zijn dankbaarheid geuit voor de heropleving van deze vinyl-handel.
Ispir, die al bijna 30 jaar in de vinylplatenhandel zit, verklaarde dat de belangstelling die vinylplaten de laatste tijd hebben gekregen, ongekend is. Hij zei dat de relevantie van vinyl gestaag toeneemt en dat er elke dag meer en meer liefhebbers bijkomen.
“Vroeger gooiden mensen vinylplaten weg. Dat deed ik ook. Ik toonde niet veel interesse. Nu, vooral door films, is er veel belangstelling voor vinyl en is de verkoop gestegen. Oudere artiesten zijn erg in trek.
Ferdi Özbeğen, Orhan Gencebay, Müslüm Gürses, Zeki Müren en nog veel meer namen die ik niet zou kunnen opnoemen. Het groeit met de dag,” zei Ispir.
https://www.youtube.com/watch?v=M5xLzePyL5A&list=PLOIv7Kv_BqHAUpfJNMDrcM_EuKz3FD7qw&index=2&ab_channel=M%C3%BCsl%C3%BCmG%C3%BCrses
Hij wees er ook op dat hij geen voorraad meer had als gevolg van de stijging in de verkoop.
“Het lijkt erop dat het nog populairder gaat worden. We hebben bijzonder veel belangstelling gekregen in tijde van deze pandemie en de verkoop is sterk gestegen. We zijn zeer tevreden met de situatie. Mensen geven meer om platen nu ze meer thuisblijven. Ze beschouwen het als een hobby. Vooral mensen die in muziek geïnteresseerd zijn kopen meer platen nu ze meer thuis zijn,” merkte hij op.
Ispir voegde toe dat kopers voorzichtig moeten zijn met de conditie van oude vinylplaten. Krassen zijn het belangrijkste om op te letten, die kunnen volgens hem leiden tot heel wat geluidsproblemen.
Platenwinkels in Turkije, zoals die van Ispir, bieden een schat aan moeilijk te vinden vinylplaten die verzamelaars aantrekken. Ispir beweerde dat hij de rijkste en grootste selectie aan buitenlandse vinylplaten had in zijn winkel, waarvan de meesten in het buitenland waren gekocht.
Hij zei ook dat hij zelf geen verzamelaar was, hoewel hij dat wel wilde worden. “Ik heb elke plaat gezien en gehoord, dus ik ben tevreden. Ik luister en geniet er al van sinds mijn kindertijd. Dus, ik verzamel niet, maar ik heb wel klanten die verzamelaars zijn en ik waardeer hen,” haalde hij aan.
Ispir uitte zijn wens om vinylplaten verder te populariseren. Hij voegde toe dat de autoriteiten meer markten en evenementen moeten creëren waar vinylplaten kunnen worden verhandeld en gepromoot.
Sabah
O.A.
Dit wist je nog niet over Orhan Gencebay ‘vader van Arabeskmuziek’
