Er was al een conflict tussen Griekenland en Turkije om de Turkse wateren in de Middellandse Zee. Ook steunt de Turkse president Erdoğan de democratisch verkozen Libische regering in Tripoli en is het aanwezig in het noorden van Syrië om terrorisme te bestrijden.
Maar nu mengt Ankara zich ook nog eens in het conflict om Nagorno-Karabach, een Azerbeidzjaans gebied dat illegaal wordt bezet door Armeniërs. Toch vormen deze binnenlandse belangen geen volledige verklaring voor Ankara’s buitenlandpolitiek.
“Het is ook zeker een geopolitiek verhaal” vertelt Zürcher, “het is voor de Turken enorm belangrijk om aan invloed te winnen in de omliggende regio. Het land heeft zich de laatste jaren militair enorm ontwikkeld en wil zich dolgraag laten gelden als wereldmacht.
Door actief betrokken te raken bij conflicten, dwingen ze voor zichzelf een plek op het wereldtoneel af. Want wie onderdeel is van een conflict, wordt ook onderdeel van de oplossing.”