Het meer van Işıklı heeft als decor gediend voor het beroemde schilderij ‘Waterlelies’ van de Franse schilder Claude Monet.
Vandaag kan je er nog steeds genieten van vredige, maar kleurrijke uitzichten. Het meer ligt in het district Çivril, in de West-Turkse provincie Denizli.
Vanuit heel het land komen natuurliefhebbers naar het zoetwatermeer, aangetrokken door de unieke natuur en serene sfeer, waar groen in blauw overvloeit.
Voor fotografen is het een visueel festijn, vooral bij zonsopgang en zonsondergang. Je kan ook met een boot op het meer, waarbij je, glijdend door een zee van riet en waterlelies, kan genieten van het schattige getsjirp van tientallen watervogels in het achterland van de Egeïsche regio.
In en rond het meer vind je een scala aan vogels, zowel ’s winters als ’s zomers, en zeldzame vissoorten. Onlangs werd het door het Turkse Directoraat-Generaal voor Natuurbehoud uitgeroepen tot beschermd gebied.
Velen denken dat het een stuwmeer is, en het wordt ook gebruikt om het omliggende landbouwland te irrigeren, maar eigenlijk is het een natuurlijk meer. De Büyük Manderes (Meanderrivier) mondt uit in het meer, dat op 821 meter hoogte ligt en 7300 hectare groot is.
Sinds de vijfde eeuw v.C. wordt het district bevolkt door vele opeenvolgende beschavingen. Er zijn dus vele historische en culturele bezienswaardigheden te vinden, zegt districtsgouverneur Niyazi Vural van Çivril in een interview met Anadolu Agency (AA).
Het districtsbestuur wil projecten ontwikkelen om het natuur- en cultuurtoerisme in Çivril nog beter te promoten, aldus Vural. Het meer van Işıklı is voor hen van onschatbare waarde.
Men wil meer toeristen naar het meer krijgen, maar wel met respect voor de duurzaamheid van het ecosysteem.
Volgens Vural heeft de omgeving veel potentieel voor toerisme. Er is zowel de vlakte van Çivril als de naburige berg van Akdağ, waar je trektochten kunt doen.