Het dragen van een trouwjurk siert de droom van elk jong meisje. De Algemene Vergadering van de Hoge Raadswet nam de volgende beslissing voor elk meisje wiens droom om te trouwen geen werkelijkheid wordt: “Als de bruid wordt beloofd dat er een trouwfeest zal plaatsvinden, en deze belofte niet wordt nagekomen, dan is de bruidegom schuldig.”
Het Gerechtshof voegde daaraan toe: “Het niet organiseren van een trouwfeestis een reden om te scheiden.” Er werd een belangrijke beslissing genomen, namelijk dat een trouwfeest deel uitmaakt van de basis voor een geslaagd huwelijk.
H.A. en S.A. zijn in 2010 wettelijk getrouwd. Blijkbaar beloofde de bruidegom dat hij na de wettelijke trouw een trouwfeest zou organiseren. Echter had hij na 3 jaar nog steeds geen feest georganiseerd. Hij kwam telkens met nieuwe uitvluchten.
H.A. besloot om dit te melden bij de Familiale Rechtbank. Ze vertelde dat ze zich vernederd voelde ten opzichte van haar familie en sociale kring, dat ze gedwongen werd om ontslag te nemen en dat ze verkeerde in een moeilijke financiële situatie. Ze voegde daaraan toe dat ze niet overtuigd was dat het huwelijk voort ging duren en dat ze daarom verkoos om te scheiden.
Haar man vertelde daarentegen dat hij hield van zijn vrouw en dat hij geen feest kon organiseren omwille van financiële redenen. Hij voegde daaraan toe dat hij wel heeft gezorgd voor andere prioriteiten, zoals een huis en het meubilair. Hij vermeldde ook dat hij wenste dat zijn vrouw de klacht zou intrekken en hem zou vergeven.
Ondanks het verhaal van de man besloot de rechtbank dat de vrouw gelijk had en dat er een scheiding kon plaatsvinden. De man ging in beroep tegen het vonnis. De tweede afdeling van het Hof van Beroep besloot echter dat de man geen schuld kon opgelegd worden omdat hij in een moeilijke financiële situatie verkeerde, en verklaarde daarom het vonnis als nietig. Na het bezwaar kwam de Algemene Vergadering van het Hooggerechtshof tussenbeide. Het artikel 4721 in het Turks Burgerlijk Wetboek luidt als volgt: “Als de eenheid in het huwelijk zodanig aangetast wordt dat het koppel niet verder samen kan leven, dan kunnen de man en de vrouw elk een scheiding aanvragen.”
Er moest een trouwfeest georganiseerd worden
Na onderzoek werd vastgesteld dat beide partijen officieel gehuwd zijn met elkaar. Ze besloten om de huwelijksceremonie later te organiseren. De plaats en datum van de ceremonie werden bepaald en ook de uitnodigingen werden ontworpen, dat niet werd ontkend door de man. De familieleden van de vrouw werden uitgenodigd, maar er was geen ceremonie op de afgesproken datum. Deze situatie verbrak het contact tussen beide families.
Het is algemeen bekend dat het trouwfeest geen verplichting is in het burgerlijk huwelijk, maar dat het wel deel uitmaakt van de Turkse cultuur en dat het wordt beschouwd als uiting van het huwelijk.
De man weigerde echter om een aantal redenen de bruiloft te organiseren, ondanks dat de datum en de locatie van de ceremonie werden vastgelegd. De vrouw voelde zich vernederd ten opzichte van haar familie en sociale kring. Ze vertrouwt haar man ook niet meer. Ze is ervan overtuigd dat het huwelijk niet verder kan voortgezet worden.
De rechtbank heeft besloten dat een scheiding kan plaatsvinden.
