Alles wat je moet weten over de ontwikkelingen in de ‘Kaz Dağları’

Milieuactivisten namen vorige week deel aan een mars om te protesteren tegen, wat zij vervuiling door een buitenlands goudmijnproject noemen. Die goudmijn ligt bij het Westelijke stadje Kirazli in de provincie Canakkale.

Vorige week kwamen duizenden Turken, waaronder ook veel parlementsleden uit de oppositie, samen bij een klein Westelijk stadje om daar deel te nemen aan een ongebruikelijk grote vreedzame mars tegen wat zij vervuiling door een buitenlands goudmijnproject noemen. Publiek protest tegen de site ontstond nadat de eigenaar (Dogu Biga Mining), een dochterbedrijf van het Canadese Alamos Gold Inc, 4 keer meer bomen zou gekapt hebben dan het eerst in een rapport over impact op het milieu had aangegeven.

Al sinds 26 juni slapen in de buurt van Kirazli, in de Turkse provincie Canakkale, enkele tientallen milieuactivisten in tenten als een “wacht voor water en geweten”. Volgens de activisten zal het Alamos-project cyanide gebruiken. Dat zou de bodem en het water bij een naburige dam kunnen verontreinigen. De Turkse overheid ontkent dat de mijn slecht zal zijn voor het milieu en dat er cyanide zal gebruikt worden.

In 2013 waren Turkse milieuactivisten al betrokken bij protesten tegen de vernietiging van het Gezi-park in Istanbul. Die protesten groeiden uit tot nationale onlusten over de regering die gewelddadig werden neergeslagen en resulteerden in honderden arrestaties.

Op maandag verzamelden zo’n 5.000 demonstranten uit het hele land op een heuvel in de buurt van de plek waar de mijn komt. Ze droegen spandoeken met teksten als “Als je van goud houdt, kom dan niet naar hier,” en “We kunnen zonder goud, we kunnen niet zonder de Kazbergen.” Vanaf die heuvel trokken ze naar de eigenlijke site, waar er slechts enkele tientallen polietieagenten instonden voor de veiligheid. Daar werden ze toegelaten tot een veld op het terrein.

De mijn zal de ecologische balans in de bossen bij de berg Ida, lokaal bekend als Kaz, verstoren. Daar wordt veel zuurstof geproduceerd door een diversiteit aan planten, zegt Rebiye Unuvar, plaatsvervangend burgemeester van Canakkale. “Na zes jaar zullen ze vertrekken terwijl het land een woestijn wordt. We zullen tot het bittere einde vechten om deze ecologische slachting te stoppen.”

Volgens Tema, een organisatie die zich inzet voor behoud van bossen, zijn voor het project 195.000 bomen gekapt, veel meer dan de 46.000 die eerst door Dogu Biga aangekondigd waren.

Volgens Dogu Biga zijn 13.400 bomen voor het project gekapt met de bedoeling het zelfde aantal opnieuw aan te planten als de werken voltooid zijn. Het bedrijf ging daar niet onmiddellijk verder op in.

Droge heuveltop, blauwe zee

Medestanders van de AKP-partij van president Erdogan vinden dat dergelijke werken, net zoals de bouw van de nieuwe luchthaven bij Istanbul en een derde brug over de Bosphorus, goed zijn voor de economie, die al 20 jaar boomt door grote bouwprojecten. De overheid verklaart dat dit mijnproject noodzakelijk is om minder afhankelijk te zijn van import. Door eigen natuurlijke rijkdommen te ontginnen kan het tekort op de begroting ook verminderd worden.

Kamperen

Burak Ciftci, 34, was een van de eersten die kwam kamperen aan de rand van Kirazli. “Het is niet de bedoeling om de mijn aan te vallen. Wat wij doen is vreedzaam verzet door burgers”, zegt hij. “We hoopten dat de Canadezen gevoel voor humor zouden hebben, dus gisteren begonnen we gitaar te spelen en brachten we hen ballonnen met onze kinderen.”

Asim Yildiz, 58, zegt dat hij elke zomer naar het gebied komt en dat hij zich maandag bij het protest heeft aangesloten om de mensen bewust te maken van de impact die de goudmijn op het milieu heeft. “Dit is onze natuur, ons recht. Wat zullen we geven aan toekomstige generaties? Zullen we hen een droge heuveltop geven, of een blauwe zee?”

Volgens de Turkse stichting voor bosbeheer gaf Turkije tussen 2012 en 2017 toestemming aan 36.122 mijn-, energie- en andere projecten op in totaal 246.257 hectare bebost gebied. Gegevens van de overheid toonden dat de oppervlakte van Turkije voor 29% bebost was, en dat dit de laatste jaren toegenomen was.

The Globe and Mail