Op zondag stemde één op vijf Limburgse kiezers voor Vlaams Belang. Ofwel schrikt u van dat getal. Ofwel vraagt u zich af waarom het er niet nog meer zijn. Vlaams Belang en haar kiezers vinden dat er nu naar hen geluisterd moet worden. Dat dit een signaal is dat de andere partijen niet zomaar naast zich neer kunnen leggen. Wanneer een partij, die aan de rand van het politieke spectrum zit, haar stemmenaantal verdriedubbelt, dan kan men dat inderdaad niet negeren. Het betekent dat een substantieel aantal kiezers niet akkoord gaat met hoe de overheid met de migratiedruk omgaat. Of zich afkeert van de traditionele partijen – waar we intussen N-VA mogen bijrekenen – omdat die geen afdoend antwoord bieden op vragen als pensioen en koopkracht, en nalaten om een begeesterend project te presenteren.
De roep om het ‘cordon sanitaire’ te doorbreken – de afspraak tussen democratische partijen om niet samen met het Vlaams Belang te besturen – laait nu op. Dat cordon bestaat echter al geruime tijd niet meer. Feit is dat iedere partijen afzonderlijk zijn veto stelt. Ook N-VA. Het is nog maar de vraag of het luisterend oor van Bart De Wever ook betekent dat er een uitgestoken hand komt.
Als je moet luisteren naar de stem van die één op vijf Vlaams-Belang-kiezers, is het ook een valabele vraag of je niet moet luisteren naar de stem van de vier op vijf kiezers die niét voor het Vlaams Belang stemden. Heel wat van hen vinden de gedachte om te leven in een regio, waar extreemrechts mee bestuurt, een nachtmerrie. Kan men die meerderheid negeren?
Er is nog een groep Limburgers die gehoord moet worden. Ze zijn in onze provincie met meer dan de Vlaams Belang-kiezers. Het zijn de 30% Limburgers van vreemde origine. Ze zijn onze buren, onze collega, onze bakker, onze studiegenoot, onze partner of onze vrienden. Enkelen van hen hebben misschien zelfs voor het Vlaams Belang gestemd. Welk signaal geven we, als we de buur die voor het Vlaams Belang stemt, hoger inschatten dan de buur die geboren werd met een migratieachtergrond? Een Turkse Limburgse mama tweette dat haar kindje vroeg wie de verkiezingen gewonnen had. En wat het voorstel van die mensen was? Wat zou u antwoorden, als u haar was? Als we aan deze generaties nu al het signaal geven dat ze er niet bij horen en niet gewenst zijn, creëren we vandaag de samenlevingsproblemen van morgen.
Wat we nodig hebben is leiderschap dat een antwoord biedt aan alle drie deze groepen. Die geen van de drie negeert – ook niet de Vlaams Belang-kiezer – en die oplossingen biedt op het snijpunt van hun behoeften, hun zorgen en hun dromen.
