De Turkse band met Rusland is “te sterk om doorbroken te kunnen worden door enkele uitspraken van Frans President Macron,” dat zegt de Turkse minister van Buitenlandse Zaken Mevlüt Cavusoglu.
Frans President Emmanuel Macron beweerde dat de Turkse regering in Ankara duidelijk een stap weg had gezet van Rusland door de raketaanvallen op Syrië te ondersteunen die werden uitgevoerd door de Fransen, de Britten en de Verenigde Staten.
De Turkse relatie met Rusland is geen alternatief voor de banden die we hebben met de NATO, Frankrijk en de Verenigde Staten. Aldus Cavusoglu in een gesprek met NATO Secretaris-Generaal Jens Stoltenberg.
Bekir Bozdag
Eerder die dag gaf de Turkse vicepremier Bekir Bozdag nog aan dat Turkije “geen kant kiest”. Het beleid dat Turkije voert omtrent Syrië is compleet verschillend van dat van Iran, Rusland en/of de Verenigde Staten.
In een gesprek met reporters in Qatar gaf Bozdag eveneens aan dat Turkije steeds bereid is om samen te werken met iedere natie die de correcte principes verdedigt betreffende het beleid in Syrië.
Honderdtal raketten
De Verenigde Staten, de Britten en Frankrijk vuurden op 14 april een honderdtal raketten af op Syrië in een gemeenschappelijk en gelijktijdig schot. Het Pentagon zou recent in het bezit zijn gekomen van bewijs dat de Syrische President Bashar al-Assad verantwoordelijk is voor chemische aanvallen op zijn eigen bevolking met chlorinegas.
Bozdag: “Het Turkse beleid omtrent Syrië is erop gericht geen enkele kant te kiezen. Dit beleid is nog steeds hetzelfde beleid dat wij voerden vanaf het begin van het conflict. Er is niets veranderd als het aan ons ligt.”
Bozdag: “Zo komen we nog steeds niet overeen met de Verenigde Staten omtrent hun beleid over de terroristische YPG. De Verenigde Staten ondersteunt de YPG in hun strijd tegen IS. De onvoorwaardelijke steun van Rusland en Iran voor het Syrische regime is ons eveneens nog steeds een doorn in het oog. Ook hier is er nog niet veel veranderd.”
De Turkse regering gaf recent aan de raketaanvallen op Syrië (uitgevoerd door de V.S., de Britten en Frankrijk) te ondersteunen. Volgens de Turken dient de aanval als een duidelijke boodschap aan al-Assad dat dit soort praktijken (gifgasaanvallen) absoluut niet door de beugel kunnen.
