Tot afgelopen najaar was Arthur Wagner lid van een prominente groepering en politicus in de partij ‘Alternative für Deutschland’ die zichzelf identificeert als anti-islamitisch en een anti-immigratiebeleid voert. Het is de eerste extreemrechtse partij die sinds de jaren vijftig het Duitse parlement heeft betreden. Dit jaar maakte Arthur Wagner een verbazingwekkende stap. Hij bekeerde zich tot de islam en verliet de partij.
Volgens Duitse berichtgeving was Wagner een van de eerste leiders van de partij. Ook was hij partijvertegenwoordiger in de deelstaat Brandenburg. De krant “Deutsche Welle” citeerde de uitspraken van de partijwoordvoerder van‘Alternative für Deutschland’. Die zei dat Wagner van Russische oorsprong is en dat hij lid was van de staatscommissie voor kerken en religieuze gemeenschappen. Hij beweerde dat de partij geen problemen had met het feit dat Wagner zich bekeerde tot de Islam. “Wel zou zijn nieuwe religieuze identiteit voor ongemakkelijkheden kunnen zorgen. Zeker als je weet dat de partijslogan ‘Islam hoort niet in Duitsland’ is,” aldus de partijwoordvoerder.
Politici in Frankrijk en Nederlands
Wagner is niet de eerste politicus die zich tot de islam heeft bekeerd en zijn extreemrechtse partij achter zich heeft gelaten. Arnoud van Doorn, medeoprichter van de Nederlandse rechtse partij PVV, verliet de partij in 2011 en bekeerde zich een jaar later. Kort nadien ging hij zelfs op bedevaart in Mekka.
Franse partij FN
Ook Maxence Buttey, voormalig lokaal adviseur van de extreemrechtse Franse partij FN, bekeerde zich in 2014 tot de Islam. Hij werd kort nadien geschorst door zijn partij.
Radicale critici die de Islam omarmen wordt stilletjes aan een nieuwe trend in onze geschiedenis. Dit is deels te wijten aan het feit dat de huidige anti-islamitische partijen in Europa zelf een nieuw fenomeen zijn. Europese politici waren vroeger ook anti-Islam, alleen waren hun kansen op ontmoeting en vermenging met moslims zeer klein. Vandaag geeft het internet de rechtse activisten een kans om makkelijker nieuwe identiteiten te verkennen.
Kijk maar naar het voorbeeld van de Franse chirurg Maurice Bucaille, de vurige scepticus van de Koran die zich bekeerde na jaren onderzoek te hebben gevoerd. Hij concludeerde uiteindelijk dat de Koran wetenschappelijk perfect onderbouwd is.